Wt/zea/die

< Wt | zea
Wt > zea > die

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands die van Oudnederlands thie/thiu. In 't Oergermaons was de vurm vò 't mannelijk *sa en vò 't vrouwelijk *so; vurmen mee *þ- kwaemen in aore naemvallen vò (en bie 't onziejig: *þat). Laetere taelen è dat verregelmaetigd en deje vò aolles th-vurmen. Af te leien van d'n Indo-Europese vònaemwoords-wortel *to-.

Omschrievienge

edit

die

  1. Anwiezend vònaemwoôrd vrouwelijk, meêrvoud en soms mannelijk (as t'r gin b-, d-, echten h-, t- of klienker achter kom) vò varre weg.
    • Die bigge ziet 'r nie goed uut, 'k dienke nie da ze 't ende van de weke gaet 'aele.
    • Die mensen zouwe aolles doeë om anderen 't gloôf bie te briengen.
    • Die fietsemaeker gae binnen de vuuf maenden mee pensioen.
  2. Betrekkelijk vònaemwoord vrouwelijk en meêrvoud; dikkels in combinaotie mee 't partikel -a.
    • De dochter die(-at) 't beste mee geld om kan, mag laeter de boerderie overneme.

Uutspraek

edit

[di] (feitelijk altoos kort)

Verbugienge

edit
Zeêuwse anwiezende vònaemwoôrden
m (bdhtV) m (aors)/v/meêrvoud o
kortbie
bievoegelijk dezen (dizzen) deze (dizze) dit
zelfstandig d'n dezen (d'n dizzen) de deze (de dizze) ditte
verre
bievoegelijk dien, dieën die, dieë dat
zelfstandig d'n dieën de dieë datte

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit


Iengels

edit

Etymologie

edit
werkwoôrden

Over Middeliengels deyen en Oudiengels dīeġan, onder invloed van 't Oudnoôrdse deyja, van 't Oergermaonse *dawjaną. Ziet ok bie doôd.

zelfstandig naemwoôrd

Over Middeliengels dee en Oudfrans de van Latijn datum 'gegeven'.

Omschrievienge

edit

die

  1. sterve, sturve
  2. (verouwerd) klaerkomme, 'n orgasme kriege
  3. taerlienk, wurfel (ok figuurlijk)

Uutspraek

edit

[daɪ]

Verbugienge

edit

dice meêrvoud

Vervoegienge

edit

dies darde persoôn ienkelvoud, died flejen tied, died voltoôid deêlwoôrd, dying onvoltoôid deêlwoôrd

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Etymologie

edit

As bie die

Omschrievienge

edit

die

  1. anwiezend vònaemwoôrd vò varre m, v: die(ë), die(ë)n
  2. betrekkelijk vònaemwoôrd m, v: die-a, dien-a

Uutspraek

edit
  • [di] Nederlands in Nederland, Surinaoms-Nederlands
  • [di(ː)] Belgs-Nederlands

Verbugienge

edit

dat o; dien, dier, diens, dies verbugiengen in ouwerwesse taele en vaste uutdruksels