Wt/zea/sturve

< Wt‎ | zea
Wt > zea > sturve

Zeêuws edit

Etymologie edit

Over Middelnederlands sterven en Oudnederlands *stervan van Oergermaons *stervaną. Af te leien van de wortel *(s)terbh- 'stief'; ei in sommege groepen ok 'n beteikenisse die-a mee d'n doôd te maeken ei.

Omschrievienge edit

sturve werkwoôrd, ouwerwes, nog g'ore in 't Goerees, Schouwen-Duvelands, Zuud-Bevelands

  • Op'ouwe te leven, doôdgae

Opmerkienge: sterve is overa gebrukelijker.

Uutspraek edit

[ˈstʏrəvə]

Vervoegienge edit

infinitief sturve(n)
gerundium te sturven(e)
tegewoordigen tied ik sturf oôns sturve(n)
jie sturf(t), sturven(t) (sturve) julder sturve(n)
'ie sturf(t), sturven(t) 'ulder sturve(n)
flejen tied ik, jie, 'ie sturf, sturven, storf, sturfde, sturve(n)de oôns, julder, 'ulder sturve(n), storve(n) etc.
gebieënde wieze sturf(t)
onvoltoôid deêlwoôrd sturvende
voltoôid deêlwoôrd is (g)esturve
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Uutdruksels edit

  • Da sturf z'n eigen doôd wè, da gae vanzelf wè verbie

Dialectvarianten edit

Ontlêniengen in aore taelen edit

N.B.: klaerbliekelijk is de Burgerse vurm sterven uutgeleênd.

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 961
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'sterven'