Wt/zea/sturve

< Wt | zea
Wt > zea > sturve

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands sterven en Oudnederlands *stervan van Oergermaons *stervaną. Af te leien van de wortel *(s)terbh- 'stief'; ei in sommege groepen ok 'n beteikenisse die-a mee d'n doôd te maeken ei.

Omschrievienge

edit

sturve werkwoôrd, ouwerwes, nog g'ore in 't Goerees, Schouwen-Duvelands, Zuud-Bevelands

  • Op'ouwe te leven, doôdgae

Opmerkienge: sterve is overa gebrukelijker.

Uutspraek

edit

[ˈstʏrəvə]

Vervoegienge

edit
infinitief sturve(n)
gerundium te sturven(e)
tegewoordigen tied ik sturf oôns sturve(n)
jie sturf(t), sturven(t) (sturve) julder sturve(n)
'ie sturf(t), sturven(t) 'ulder sturve(n)
flejen tied ik, jie, 'ie sturf, sturven, storf, sturfde, sturve(n)de oôns, julder, 'ulder sturve(n), storve(n) etc.
gebieënde wieze sturf(t)
onvoltoôid deêlwoôrd sturvende
voltoôid deêlwoôrd is (g)esturve
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Uutdruksels

edit
  • Da sturf z'n eigen doôd wè, da gae vanzelf wè verbie

Dialectvarianten

edit

Ontlêniengen in aore taelen

edit

N.B.: klaerbliekelijk is de Burgerse vurm sterven uutgeleênd.

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 961
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'sterven'