Wt/zea/sterve

< Wt | zea
Wt > zea > sterve

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Ziet bie sturve.

Omschrievienge

edit

sterve werkwoôrd

Uutspraek

edit

[ˈstærəvə]

Vervoegienge

edit
infinitiefsterve(n)
gerundiumte sterven(e)
tegewoordigen tiedik sterfoôns sterve(n)
jie sterf(t) (sterve)julder sterve(n)
'ie sterf(t)'ulder sterve(n)
flejen tiedik, jie, 'ie storf, sturf, stierfoôns, julder, 'ulder storve(n), sturve(n), stierve(n)
gebieënde wiezesterf(t)
onvoltoôid deêlwoôrdstervende
voltoôid deêlwoôrdis (g)estorve(n), (g)esturve(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Dialectvarianten

edit
  • sturve, sturven, ouwerwesse vurm, 'ier en dae nog op d'Eilanden
  • sterven in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Vertaeliengen

edit

Ziet bie sturve.

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 961


Etymologie

edit

Ziet bie sturve.

Omschrievienge

edit

sterve werkwoôrd westelijk

Uutspraek

edit

[ˈstæ¹ʁ(ə)və], [ˈstæ¹r(ə)ve]

Vervoegienge

edit
ster.ve (Mestrichts)
tegewoôrdigen tiediech sterfveer sterve
diech störfsgeer sterf
heer, zij, het störfzij sterve
flejen tiediech storfveer storve
diech storfsgeer storf
heer, zij, het storfzij storve
gebieënde wiezester.fsterf
voltoôid deêlwoôrdis gestorve
onvoltoôid deêlwoôrdste.rvend
gerundiumste.rventere
sterve(n) (Montforts)
tegewoôrdigen tiedich sterfveer sterve(n)
doe störfsgeer sterf
hae, het, det störfzie sterve(n)
flejen tiedich stórfveer stórve(n)
doe stórfsgeer stórf
hae, het, det stórfzie stórve(n)
gebieënde wiezesterfsterftj
voltoôid deêlwoôrdis gestórve(n)
onvoltoôid deêlwoôrdstervendj
participiumgesterve(n)

Varianten

edit

Bronnen

edit
  • Pol Brounts e.a. (red.), De Nuie Mestreechsen Dictionair. Veldeke-Krink Mestreech, Mestricht, 2004: blz. 44, 263
  • Dr. P. Bakkes, Mofers Waordebook. Stichting Mofers Waordebook, Montfort, 2007: blz. 347