Wt/zea/sterve

< Wt‎ | zea
Wt > zea > sterve

Zeêuws edit

Etymologie edit

Ziet bie sturve.

Omschrievienge edit

sterve werkwoôrd

Uutspraek edit

[ˈstærəvə]

Vervoegienge edit

infinitief sterve(n)
gerundium te sterven(e)
tegewoordigen tied ik sterf oôns sterve(n)
jie sterf(t) (sterve) julder sterve(n)
'ie sterf(t) 'ulder sterve(n)
flejen tied ik, jie, 'ie storf, sturf, stierf oôns, julder, 'ulder storve(n), sturve(n), stierve(n)
gebieënde wieze sterf(t)
onvoltoôid deêlwoôrd stervende
voltoôid deêlwoôrd is (g)estorve(n), (g)esturve(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Dialectvarianten edit

  • sturve, sturven, ouwerwesse vurm, 'ier en dae nog op d'Eilanden
  • sterven in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Vertaeliengen edit

Ziet bie sturve.

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 961


Etymologie edit

Ziet bie sturve.

Omschrievienge edit

sterve werkwoôrd westelijk

Uutspraek edit

[ˈstæ¹ʁ(ə)və], [ˈstæ¹r(ə)ve]

Vervoegienge edit

ster.ve (Mestrichts)
tegewoôrdigen tied iech sterf veer sterve
diech störfs geer sterf
heer, zij, het störf zij sterve
flejen tied iech storf veer storve
diech storfs geer storf
heer, zij, het storf zij storve
gebieënde wieze ster.f sterf
voltoôid deêlwoôrd is gestorve
onvoltoôid deêlwoôrd ste.rvend
gerundium ste.rventere
sterve(n) (Montforts)
tegewoôrdigen tied ich sterf veer sterve(n)
doe störfs geer sterf
hae, het, det störf zie sterve(n)
flejen tied ich stórf veer stórve(n)
doe stórfs geer stórf
hae, het, det stórf zie stórve(n)
gebieënde wieze sterf sterftj
voltoôid deêlwoôrd is gestórve(n)
onvoltoôid deêlwoôrd stervendj
participium gesterve(n)

Varianten edit

Bronnen edit

  • Pol Brounts e.a. (red.), De Nuie Mestreechsen Dictionair. Veldeke-Krink Mestreech, Mestricht, 2004: blz. 44, 263
  • Dr. P. Bakkes, Mofers Waordebook. Stichting Mofers Waordebook, Montfort, 2007: blz. 347