Wt/zea/ditte

Zeêuws

Etymologie

Kwam in 't Middelnederlands a vò, awast is 't op schole altoos afgeleêrd. 't Achtervoegsel -e is 'ier niks as 'n verzwaerend element.

Omschrievienge

ditte

• Zelfstandige vurm van dit vò 'n spreekpauze.
  • Zeit m'n is: 'oe komt ditte?
  • A 'k nae vuven tuuskom, doeë 'k ditte: 'k schoppe m'n schoenen uut, 'k zet 'n meziekje op en 'k beginne 't eêste ure nie an koken.

Uutspraek

[ˈdɪtə]

Verbugienge

Zeêuwse anwiezende vònaemwoôrden

	m (bdhtV)	m (aors)/v/meêrvoud	o
kortbie
bievoegelijk	dezen (dizzen)	deze (dizze)	dit
zelfstandig	d'n dezen (d'n dizzen)	de deze (de dizze)	ditte
verre
bievoegelijk	dien, dieën	die, dieë	dat
zelfstandig	d'n dieën	de dieë	datte

Vertaeliengen

zelfstandig 'dit' vò 'n praotpauze

• Braebants: ditte
• 'Ollands: ditte, dutte
• Nederlands: dit, ditte (substandaerd)

Ziet vedders bie dit.

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank