Wt/zea/d'n dezen

< Wt‎ | zea
Wt > zea > d'n dezen

ZeêuwsEdit

OmschrieviengeEdit

d'n dezen

  • Zelfstandig gebruukt anwiezend vònaemwoôrd vò kortbie, om te verwiezen nae eên van 'n groep diengen daer-a van tevôren over geklapt wier. Impresiepe allêne bie mannelijke woôrden.
    • Welke stoel gae jie op zitten? – D'n dezen.
    • Aolle 'onden blaffe, mae d'n dezen biet ok.

UutspraekEdit

[dənˈde(ɪ)zən]

VerbugiengeEdit

Zeêuwse anwiezende vònaemwoôrden
m (bdhtV) m (aors)/v/meêrvoud o
kortbie
bievoegelijk dezen (dizzen) deze (dizze) dit
zelfstandig d'n dezen (d'n dizzen) de deze (de dizze) ditte
verre
bievoegelijk dien, dieën die, dieë dat
zelfstandig d'n dieën de dieë datte

Aore spelliengenEdit

d'ndezen