Wt/zea/dien

< Wt | zea
Wt > zea > dien

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Uut Middelnederlands dien, datief en accusatief bie die. Ziet vò veddere verklaerienge onder die.

Omschrievienge

edit

dien

  1. Anwiezend vònaemwoôrd mannelijk ienkelvoud vò varre weg, as t'r 'n b-, 'n d-, 'n echten h-, 'n t- of 'n klienker achter komt.
    • Van dien boer moe'k niks 'ebbe; as t'n 'n mindere tegenkomt, kan t'r nog gin goeiendag vanaf.
  2. Betrekkelijk vònaemwoord mannelijk, onder dezelfde vòwaerden; dikkels in combinaotie mee 't partikel -a.
    • D'n man dien(-at) 'ier elken dag komt, is dat de nieuwen domenie?

Uutspraek

edit

[din] (feitelijk altoos kort)

Verbugienge

edit
Zeêuwse anwiezende vònaemwoôrden
m (bdhtV)m (aors)/v/meêrvoudo
kortbie
bievoegelijk dezen (dizzen)deze (dizze)dit
zelfstandig d'n dezen (d'n dizzen)de deze (de dizze)ditte
verre
bievoegelijk dien, dieëndie, dieëdat
zelfstandig d'n dieënde dieëdatte

Vertaeliengen

edit

Ziet vedders bie die.