ZeêuwsEdit
EtymologieEdit
Uut Middelnederlands dien, datief en accusatief bie die. Ziet vò veddere verklaerienge onder die.
OmschrieviengeEdit
dien
- Anwiezend vònaemwoôrd mannelijk ienkelvoud vò varre weg, as t'r 'n b-, 'n d-, 'n echten h-, 'n t- of 'n klienker achter komt.
- Van dien boer moe'k niks 'ebbe; as t'n 'n mindere tegenkomt, kan t'r nog gin goeiendag vanaf.
- Betrekkelijk vònaemwoord mannelijk, onder dezelfde vòwaerden; dikkels in combinaotie mee 't partikel -a.
- D'n man dien(-at) 'ier elken dag komt, is dat de nieuwen domenie?
UutspraekEdit
[din] (feitelijk altoos kort)
VerbugiengeEdit
- Zeêuwse anwiezende vònaemwoôrden
| m (bdhtV) | m (aors)/v/meêrvoud | o | |
|---|---|---|---|
| kortbie | |||
| bievoegelijk | dezen (dizzen) | deze (dizze) | dit |
| zelfstandig | d'n dezen (d'n dizzen) | de deze (de dizze) | ditte |
| verre | |||
| bievoegelijk | dien, dieën | die, dieë | dat |
| zelfstandig | d'n dieën | de dieë | datte |
VertaeliengenEdit
mannelijk anwiezend vònaemwoôrd in 'n verbindienge
Ziet vedders bie die.