Wt/zea/dien

< Wt‎ | zea
Wt > zea > dien

ZeêuwsEdit

EtymologieEdit

Uut Middelnederlands dien, datief en accusatief bie die. Ziet vò veddere verklaerienge onder die.

OmschrieviengeEdit

dien

  1. Anwiezend vònaemwoôrd mannelijk ienkelvoud vò varre weg, as t'r 'n b-, 'n d-, 'n echten h-, 'n t- of 'n klienker achter komt.
    • Van dien boer moe'k niks 'ebbe; as t'n 'n mindere tegenkomt, kan t'r nog gin goeiendag vanaf.
  2. Betrekkelijk vònaemwoord mannelijk, onder dezelfde vòwaerden; dikkels in combinaotie mee 't partikel -a.
    • D'n man dien(-at) 'ier elken dag komt, is dat de nieuwen domenie?

UutspraekEdit

[din] (feitelijk altoos kort)

VerbugiengeEdit

Zeêuwse anwiezende vònaemwoôrden
m (bdhtV) m (aors)/v/meêrvoud o
kortbie
bievoegelijk dezen (dizzen) deze (dizze) dit
zelfstandig d'n dezen (d'n dizzen) de deze (de dizze) ditte
verre
bievoegelijk dien, dieën die, dieë dat
zelfstandig d'n dieën de dieë datte

VertaeliengenEdit

Ziet vedders bie die.