Wt/zea/wegtsloôt

Zeêuws

Etymologie

Van wegt en sloôt. Idee is dat deze dulve an de wegt leit en nie tussen tweê landjes in.

Omschrievienge

wegtsloôt m Goerees

• grôtere dulve daer-at de poldersloôt (bet. 1) op uutkomt en die zelf wee loôst in de toedracht.

Zeêuwse naemen vò waeterlôpen in polders (van klein nae groôt)

Goereês: grippe, kaebelgrippe, poldersloôt, wegtsloôt, toedracht, waeterienge

Flakkees: grippe, scheisloôt, kaevelsloôt, poldersloôt, toedracht, waeterienge (kreek)

Schouwen-Duvelands: schaemel, grippe, binnedulve, peildulve, waetergank, vaert

Toôls in Fluplands: grippe, 'oôdgrippe, dulf/sloôt, waetergang

Noôrd-Bevelands: reêdulve, 'oôddulve, scheidulve, waetergank

Walchers: grippe, reê, dulve, sprienk(e), waetergank

Zuud-Bevelands: gruppe, middeldulve, schei- (scheê-)dulve, 'oôddulve (grôte dulve), waèter- (witter-)gank (kille, sprienk), leidige (leidienge)

Land-van-Axels: reêdulf, scheidulf, waotergank

Land-van-Kezands: reê (dulf/dulve), 'oôfdreê, slôte, waotergank/leidienge (aore/krêke)

Land-van-'Ulsters: grip, dulf, sloôt

ziet ok: mête, pottebuze

Uutspraek

[ˈʋæxtslʊət]

Verbugienge

wegtslôten meêrvoud, wegtsloôtje verkleinwoôrd

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 205