Zeêuws edit
Etymologie edit
Van sprienge; 'n sprienk is 'n waeterloôpje mee 'n natuurlijken oôrsproenk en moch vanous dus ergest ontsprienge.
Omschrievienge edit
sprienk m
- waeter in de polder, van natuurlijken oôrsproenk, daerat 'n dulve op loôst en wat-a zelf weêr loôst op 'n waetergank (Walcheren) of leidige (Zuud-Beveland).
- spriengtieë, giertieë
Opmerkiengen: op Walcheren is de sprienk 'n normaole keten in de waeterafvoer. Op Zuud-Beveland is 't uutzonderienge; dae lôze dulven meêsta op 'n (gedolve) waètergank.
| Zeêuwse naemen vò waeterlôpen in polders (van klein nae groôt) |
| Goereês: grippe, kaebelgrippe, poldersloôt, wegtsloôt, toedracht, waeterienge |
| Flakkees: grippe, scheisloôt, kaevelsloôt, poldersloôt, toedracht, waeterienge (kreek) |
| Schouwen-Duvelands: schaemel, grippe, binnedulve, peildulve, waetergank, vaert |
| Toôls in Fluplands: grippe, 'oôdgrippe, dulf/sloôt, waetergang |
| Noôrd-Bevelands: reêdulve, 'oôddulve, scheidulve, waetergank |
| Walchers: grippe, reê, dulve, sprienk(e), waetergank |
| Zuud-Bevelands: gruppe, middeldulve, schei- (scheê-)dulve, 'oôddulve (grôte dulve), waèter- (witter-)gank (kille, sprienk), leidige (leidienge) |
| Land-van-Axels: reêdulf, scheidulf, waotergank |
| Land-van-Kezands: reê (dulf/dulve), 'oôfdreê, slôte, waotergank/leidienge (aore/krêke) |
| Land-van-'Ulsters: grip, dulf, sloôt |
| ziet ok: mête, pottebuze |
Uutspraek edit
[spriŋk]
Verbugienge edit
sprienken meêrvoud, sprienkje verkleinwoôrd
Varianten edit
Synoniemen edit
- binnendieks natuurlijk waeter, dat-a bie d'n afvoer gebruukt oor
Vertaeliengen edit
binnenwaeter
|
Bronnen edit
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 203-4, 918
- Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 325-6