Wt/zea/sprienk

< Wt | zea
Wt > zea > sprienk

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Van sprienge; 'n sprienk is 'n waeterloôpje mee 'n natuurlijken oôrsproenk en moch vanous dus ergest ontsprienge.

Omschrievienge

edit

sprienk m

  1. waeter in de polder, van natuurlijken oôrsproenk, daerat 'n dulve op loôst en wat-a zelf weêr loôst op 'n waetergank (Walcheren) of leidige (Zuud-Beveland).
  2. spriengtieë, giertieë

Opmerkiengen: op Walcheren is de sprienk 'n normaole keten in de waeterafvoer. Op Zuud-Beveland is 't uutzonderienge; dae lôze dulven meêsta op 'n (gedolve) waètergank.

Zeêuwse naemen vò waeterlôpen in polders (van klein nae groôt)
Goereês: grippe, kaebelgrippe, poldersloôt, wegtsloôt, toedracht, waeterienge
Flakkees: grippe, scheisloôt, kaevelsloôt, poldersloôt, toedracht, waeterienge (kreek)
Schouwen-Duvelands: schaemel, grippe, binnedulve, peildulve, waetergank, vaert
Toôls in Fluplands: grippe, 'oôdgrippe, dulf/sloôt, waetergang
Noôrd-Bevelands: reêdulve, 'oôddulve, scheidulve, waetergank
Walchers: grippe, reê, dulve, sprienk(e), waetergank
Zuud-Bevelands: gruppe, middeldulve, schei- (scheê-)dulve, 'oôddulve (grôte dulve), waèter- (witter-)gank (kille, sprienk), leidige (leidienge)
Land-van-Axels: reêdulf, scheidulf, waotergank
Land-van-Kezands: reê (dulf/dulve), 'oôfdreê, slôte, waotergank/leidienge (aore/krêke)
Land-van-'Ulsters: grip, dulf, sloôt
ziet ok: mête, pottebuze

Uutspraek

edit

[spriŋk]

Verbugienge

edit

sprienken meêrvoud, sprienkje verkleinwoôrd

Varianten

edit

Synoniemen

edit
binnendieks natuurlijk waeter, dat-a bie d'n afvoer gebruukt oor

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 203-4, 918
  • Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 325-6