Wt/zea/wegt

< Wt‎ | zea
Wt > zea > wegt

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands wech en Oudnederlands weg van Oergermaons *wegaz, mee paragogische (ingevoegde) -t, die-a ok uut 't Vroegnieuwnederlands bekend is mae daenae uut de standaerdtaele is verdwene. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel ueǵʰ- en zòdoende verwant mee wege.

Omschrievienge

edit

wegt m

  1. openbaere baene buten de stads- of durpsbebouwienge, of binnen de bebouwienge mae mee deugaend verkeêr
  2. pad, route, de gebrukelijke of meêst logische gank van d'êne nae d'aore plekke

Uutspraek

edit

[ʋæxt], [β̞æxt]

Verbugienge

edit

Ziet ok bie weg.

wegten meêrvoud, weggetje verkleinwoôrd, wegte datief

Saemenstelliengen

edit

Ziet bie weg.

Uutdruksels

edit

Aollemaele kunne mee weg(e).

  • d'n 'arte wegt, de straetwegt
  • uut de wegt(e)
  • In de wegt(e) stae, d'n deugank belemmere, ok zògezeid: last bezurge
  • ʼIe loôp meêr in as uut de wegt(e), j'ei niks an 'im bie 't werk (ok as t'n wè mee probeêrt te doeën)
  • Dae loôpt de weg verbie de deure, die mensen è dikkels versite
  • Iemand van de wegt in de dulve 'elpe, 't goed bedoelende erger maeke
  • bie/lanst de wegt weze, uutgae, (veraol 's aevends) vò 't plezier nae buten gae

Varianten

edit

Ziet ok

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1124
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 242