Wt/zea/scheisloôt

< Wt‎ | zea
Wt > zea > scheisloôt

Zeêuws edit

Etymologie edit

Van scheie en sloôt.

Omschrievienge edit

scheisloôt m Flakkees

  • dulfje binnen 'n akker of weie, daer-an de grippen op uutkomme.
Zeêuwse naemen vò waeterlôpen in polders (van klein nae groôt)
Goereês: grippe, kaebelgrippe, poldersloôt, wegtsloôt, toedracht, waeterienge
Flakkees: grippe, scheisloôt, kaevelsloôt, poldersloôt, toedracht, waeterienge (kreek)
Schouwen-Duvelands: schaemel, grippe, binnedulve, peildulve, waetergank, vaert
Toôls in Fluplands: grippe, 'oôdgrippe, dulf/sloôt, waetergang
Noôrd-Bevelands: reêdulve, 'oôddulve, scheidulve, waetergank
Walchers: grippe, reê, dulve, sprienk(e), waetergank
Zuud-Bevelands: gruppe, middeldulve, schei- (scheê-)dulve, 'oôddulve (grôte dulve), waèter- (witter-)gank (kille, sprienk), leidige (leidienge)
Land-van-Axels: reêdulf, scheidulf, waotergank
Land-van-Kezands: reê (dulf/dulve), 'oôfdreê, slôte, waotergank/leidienge (aore/krêke)
Land-van-'Ulsters: grip, dulf, sloôt
ziet ok: mête, pottebuze

Uutspraek edit

[ˈsxæislʊət]

Verbugienge edit

scheislôten meêrvoud, scheisloôtje verkleinwoôrd

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 205