Wt/zea/oôns

< Wt‎ | zea
Wt > zea > oôns

Zeêuws edit

Etymologie edit

Van Middelnederlands ons, over Oudnederlands uns en Oergermaons *uns uut Oer-Indo-Europees *n̥smé. Vanouds in a die taelen alleêne vòwerpsvurm; dat 't ok de vurm vò 't onderwerp is, kom buten 't Zeêuws onder meêr in 't Afrikaans en in 't Latijn vò (nōs).

  • 't Bezittelijk vònaemwoord kom via 't Oergermaonse *unseraz van de genitiefvurm *n̥sro.

Betêkenisse edit

  1. Persoonlijk vònaemwoord eêste persoon ienkelvoud, ik en nog eên of meêr aoren
    • ʼt Aolve durp praot tegenwoordig 'Ollands, mae oôns bluve trouw an 't Zeêuws.
  2. Bezittelijk vònaemwoord eêste persoon ienkelvoud, van mien en van nog eên of meêr aoren
    • Oôns paerd staet in de weie.

Uutspraek edit

[̃ɔ̃ːⁿs]

Verbugienge / aore vurmen edit

persoonlijk vònaemwoord
  • me zonder naedruk; mʼn ʼtzelfde, as t'r 'n klienker nae komt
bezittelijk vònaemwoord

Dialectvarianten edit

Aore spelliengen edit

  • ons, ôns, zò staet 't in 't Woordenboek der Zeeuwse Dialecten
  • ôôns, dat zou de meêste logische Woordenboekspellienge weze

Uutdruksels edit

  • Oôns kenn' oôns, me bin gin vreêmden van mekaore

Ontleêniengen in aore taelen edit

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 648-8, 1012, 1140
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'ons'