Wt/zea/veer

< Wt‎ | zea
Wt > zea > veer

Zeêuws edit

Omschrievienge edit

veer

  • aore spellienge van veêr

Etymologie edit

plume, spriengveêr

Ziet bie veêr.

boôt

Over Middelnederlands vere en Oudnederlands feri van Oergermaons *farjaną. Dit is feitelijk 'n werkwoôrd, dat-a is afgeleid van *faraną 'mee 'n vaertuug reize' (oôns woôrd vaere). Mee d'n tied wier dat woôrd allêne nog zelfstandig gebruukt en veranderde 't in 'n gewoôn zelfstandig naemwoôrd.

Omschrievienge edit

veer
zelfstandig naemwoôrd v (m)

  1. plume
  2. (sprieng)vêre
  3. vêre, boôtdienst tussen tweê punten
  4. verschillende werkwoôrdvurmen van veren

Uutspraek edit

[veːr], in Nederland ok [vɪːɻ], [veːʀ]

Verbugienge edit

veren meêrvoud, veertje verkleinwoôrd

Saemenstelliengen edit

Uutdruksels edit

Ziet ok bie kip en kikker.

  • een veer moeten laten, mee minder tevree moete weze
  • geen veer kunnen wegblazen, gin naegel è om je gat te kraeuwen
  • iemand een veer op zijn hoed steken, iemand êre doeë die 'm toekomt
  • iemand een veer in zijn reet steken, iemand te vee prieze
  • pronken met andermans veren, mee 'n ander z'n daeden goeie sier maeke
  • vroeg uit de veren zijn, vroeg uut bedde rieze
  • zo licht als een veertje, vreêd licht

Ontlêniengen en afstammeliengen edit

Ziet ok bie veêr.

Bronnen edit

  • Hans de Groot c.s. (red.), Idioomwoordenboek. Verklaringen en herkomst van uitdrukkingen en gezegden. Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpen, 1999: p. 892-3
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'veer'