Wt/zea/wij

< Wt‎ | zea
Wt > zea > wij

Etymologie edit

Van Middelnederlands wi; ziet vedders bie wilder.

Omschrievienge edit

wij

  1. oôns, wulder (allêne onderwerpsvurm)
  2. ik in majesteitelijk meêrvoud (vreêd formeel)

Uutspraek edit

  • [ʋɛi ~ ʋæi] Nederlands in Nederland
  • [β̞ɛi] Belgs-Nederlands
  • [wei] Surinaoms-Nederlands

Verbugienge edit

ons vòwerpsvurm, onzer genitief

Varianten
  • we onbetoônd
Afleiienge
  • ons, onze bezittelijk vònaemwoôrd (as ênigste in z'n soôrte in modern Nederlands verbuugbaer)
  • wij-gevoel

Aore spelliengen edit

  • wy Vroegnieuwnederlands, achttienden-eêuws Nederlands

Afstammeliengen en ontlêniengen edit

Bronnen edit

  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'wij'


Nedersaksisch/Platduuts edit

Etymologie edit

Ziet bie Nederlands en onder wulder.

Omschrievienge edit

wij Urkers, Drents ('ier en dae), Gelderse Vallei

Opmerkienge: dit woôrd oor opgegeve vò Woudenberg, Lunteren, Maarsbergen, Scherpenzeel, Renswoude, Veenendaal, Ede, Bennekom, Rozendaal, Spankeren, Dieren en Rheden.

Uutspraek edit

[ʋæi]

Verbugienge edit

Vò 't Urkers

oens datief/accusatief, oenze bezittelijk

Varianten edit

Bronnen edit

  • Harrie Scholtmeijer, Taal in stad en land: Utrechts, Veluws en Flevolands. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2002: pp. 61, 87-8