Wt/zea/an

< Wt‎ | zea
Wt > zea > an

ZeêuwsEdit

EtymologieEdit

Middelnederlands ane, aen, Oudnederlands an, ana- (in zaemenstelliengen); van Oergermaons *ana en uutendelienge Proto-Indogermaons *h₂en. Verwant mee Oudgrieks ὰνά (ana) en Oudkerkslaovisch на (na, mee nultrap)

OmschrieviengeEdit

an meêstentieds vòzessel

  1. (locatief) Vreêd kortbie, dikkels zonder tussenruumte
    • De pastorie leit an de kerke.
  2. (directief) Gericht nae, bevòbeeld van 'n brieve:
    • An Arjaen van Pier, Kerkstraete 50, Deppel
  3. Vò de pries van
    • Juun an vuuftig cent de kilo.
  4. Deêl van eênder welk gesplitst werkwoord wat in d'n infinitief mee an- begint:
    • Me komme om vuuf ure op 't station an.
  5. In werkienge (van mechanieke en elektrieke apparaoten)
    • Laet de computer maer an, 'k wille daelijk ok nog wè 'n mailtje tikken.
  6. partikel, meêrvoudige vurm van a (in verbindiengen as wie-an, wat-an, ʼoeneêr-an etc.)

UutspraekEdit

[ɑn]

Vaste verbindiengenEdit

as deêl van 'n vòzesselvòwerp

UutdrukselsEdit

Ontlêniengen in aore taelenEdit

Ziet okEdit

VertaeliengenEdit

BronnenEdit

  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 33, 47
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'aan'