Wt/zea/dinne

< Wt‎ | zea
Wt > zea > dinne

Zeêuws edit

Etymologie edit

Over Middelnederlands dinne en Oudnederlands *thunni (beïnvloed deu Oudvries thenne; ziet ok thennon) van Oergermaons *þunwiz, 'dinne', 'uutgerokke'. Uutendelienge van Oer-Indo-Europees *t(e)nh₂u-s en zòdoende verwant mee 't Latijnse tenuis en Sanskriet तनु tanu. Verband mee de wortel *ten- 'uuttrokke' is nie glad zeker (ziet 't Latijnse tendere en 't 'Ollandse deun).

Opmerkienge: 't Etymologisch Woordenboek van het Nederlands neemt 't vòbe'oud dan me 'ier geve bie de wortel *ten-, mae geeft tegliek ok 'n 'oôpje woorden as verwant op die d'r eige noe net van dien wortel afleie laete.

Omschrievienge edit

dinne Goerees, Flakkees, Schouwen-Duvelands, Noord-Bevelands, Walchers, Zuud-Bevelands

  1. klein van omvank, nie dikke
  2. van mensen gezeid: maeger, schrepel
  3. van vloeistoffen (melk, soep maer ok pis) gezeid: waeterachtig, nie gevuld
  4. van weer gezeid: min, koud en/of winderig zonder echt slecht te wezen
    • Acht graoden, 't is mae dinne vandaege.
  5. zunig
    • Da's ok dinne van je baes eej. Kon d'r gin eurootje meêr vanaf?
  6. werkwoôrd verdinne

Uutspraek edit

[ˈdɪnə]

Verbugienge edit

dinnen, dins

Trappen van vergliekienge
Afleiiengen

Vervoegienge edit

infinitief dinne(n)
gerundium te dinnen(e)
tegewoordigen tied ik din(ne) oôns dinne(n)
jie din(t) (dinne) julder dinne(n)
'ie din(t) 'ulder dinne(n)
flejen tied ik, jie, 'ie dinde oôns, julder, 'ulder dinde(n)
gebieënde wieze din(t)
onvoltoôid deêlwoôrd dinnende
voltoôid deêlwoôrd ei/is (g)edind
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Uutdruksels edit

  • an d'n dinnen weze, diarree è
  • De pap is mae dinne, vee kan je d'r nie kriege
  • ʼt Gaet dae mae dinne deu je derm(en), 'tzelfde
  • Dinne van leêr en dikke van smeêr, dinnen broôd mee dik beleg

Dialectvarianten edit

Bievoegelijk naemwoôrd
Werkwoord

Ontlêniengen in aore taelen edit

Ziet ok bie dunne.

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 177-8, 1209
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'dun'