Wt/zea/dun

< Wt‎ | zea
Wt > zea > dun

EtymologieEdit

Ziet bie dinne.

OmschrieviengeEdit

dun

  1. dinne, dunne
  2. eêste persoôn ienkelvoud tegenwoôrdigen tied en gebiejende wieze van dunnen

UutspraekEdit

[dɵn]

VerbugiengeEdit

dunne, duns partitieve genitief, dunnen datief, accusatief (vò 1946)

Trappen van vergliekienge

dunner, dunst

Afleiiengen

UutdrukselsEdit