Zeêuws edit
Etymologie edit
Over Middelnederlands tin, ten en Oudnederlands *tin dienkelijk van Oergermaons *tina. Kan verwant weze mee teên (van *tainaz) in de zin van 'wisse', 'wilgentakje'; net as staef of stange kan de beteikenisse dan laeter van 'out nae metaol overgegae weze. Anders misschien 'n verband mee Latijns stagnum/stannum, dat-a dienkelijk uut 't Gaollisch komt.
Omschrievienge edit
tin o
- licht zulverig metaol (elementnommer 50) mee 'n laeg smeltpunt, dat-a onder meêr gebruukt oor vò eetgerei, vò urgelpupen, as miengdeêl van brons en as laegje op blikjes
Opmerkienge: dit woôrd stae nie in 't WZD, buten twuvel meedat 't te veel overeênkomt mee 't Nederlands.
Uutspraek edit
[tɪn]
Verbugienge edit
tinnetje verkleinwoôrd
- Afleiiengen
Ontlêniengen in aore taelen edit
- den Neger'ollands
- ten Sranantongo
Vertaeliengen edit
Vertaeliengen
|
Bronnen edit
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'tin'
Etymologie edit
Van Zeêuws tien.
Omschrievienge edit
tin
Uutspraek edit
[tin]
Bronnen edit
- Ian E. Robertson, (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)