Wp/cnr/Mihail Milo Pavlović

Mihail Milo Pavlović (Cetinje, 25. oktobar 1935 — Cetinje, 27. decembar 2014) je crnogorski slikar.

Biografija

Školovanje

Na Cetinju je završio osnovnu školu i nižu gimnaziju, a u roditeljskoj kući je dobio i prve pouke o crtanju i slikanju od Mila Milunovića i Petra Lubarde. Školu za primijenjene umjetnosti završio je u Herceg Novom. Diplomirao je na Pedagoškoj akademiji u Rijeci (Hrvatska) na Odsijeku za likovne umjetnosti i likovni odgoj. Kao stipendista jugoslovenskog Fonda „Moša Pijade“ boravio je u Parizu na Воаuх Arts. Kao stipendista vlade Sovjetskog Saveza specijalizovao je slikarstvo na Umjetničkoj akademiji „Rjepin“ u Lenjingradu. Bio je na studijskim putovanjima u Grčkoj, Italiji, Rumuniji, SSSR-u, Holandiji, Francuskoj, Švajcarskoj, Egiptu, Indiji, SAD, Španiji, Kini, Kubi, Kanadi i Australiji.

Likovno-pedagoški rad

Imao je 51 samostalnu izložbu u zemlji i inostranstvu: Cetinje, Titograd/Podgorica, Zrenjanin, Hvar, Minhen, Mildorf, Sveti Stefan, Sarajevo, Bar, Herceg Novi, Budva, Spoleto, Peruđa, Petrovac, Nikšić, Kotor, Kastroma, Ulcinj, Igalo, Otava, Nipien, Žabljak, Virpazar, Plav... Učestvovao je na 372 grupne republičke, savezne i međunarodne izložbe u zemlji i svijetu. Član je i učesnik likovnih kolonija: Počitelj (jedan od utemeljivača), Palić, Aranđelovac, Topola, Ečka, Strumica, Prilep, Hvar, Dugo Selo, Ozalj, Zilik-Karlovac, Sombor, Piran Čačak, Sevr, Peruđa, Moskva i Krasnodar, Žabljak, Budva, Ulcinj, Bar, Rožaje, Tivat, Plav, Podgorica, Igalo...

Učestvovao je na svih 29 izložbi cetinjskog salona jugoslovenske likovne umjetnosti „13. novembar“ čiji je jedan od osnivača. Od 1957. godine izlaže na izložbama ULUCG-a. Po konkursu, izabran je za člana ULUCG-a i SLUJ-a 1957. godine. Bio je volonterski sekretar ULUCG-a, a potom i predśednik. Bio je i član predśedništva Saveza likovnih umjetnika Jugoslavije.

Idejni je utemeljivač „Durmitorskih likovnih susreta“ i inicijator Jugoslovenskih dječjih susreta u Rožajama. Utemeljivač je Međunarodnog bijenala likovnog stvaralaštva PTT radnika Cetinje, a inicirao je i Likovni fond Likovni umjetnici Jugoslavije bolnici „Danilo I“. Inicijator je i organizator „Dana likovne kulture Crne Gore“ u Ваru i jedan od idejnih utemeljivača Likovne akademije u Prištini, kao i Kulturološkog fakulteta i Likovne akademije na Cetinju.

Bio je predavač na brojnim stručnim skupovima u svim opštinski centrima u Crnoj Gori, kao i na skupovima likovnih pedagoga u: Ljubljani, Kranju, Rabcu, Zagrebu, Belom Manastiru, Splitu, Vrlici, Hvaru, Čakovcu, Dubrovniku, Banja Luci, Tuzli, Zenici, Mostaru, Beogradu, Novom Sadu, Subotici, Zrenjaninu, Somboru, Mataruškoj Banji, Novom Pazaru, Prištini, Kruševu, Skoplju...

Bio je delegat Jugoslavije i predavač na Svjetskom kongresu INSE-a u Parizu 1975.godine.

Radio je kao stručni učitelj, nastavnik i profesor na Cetinju (OŠ „Vuk Stefanović Karadžić“, OŠ „Lovćenski partizanski odred“, Školi za učenike u privredi, Gimnaziji, Srednjoškolskom centra, Umjetničkoj školi „Petar Lubarda“ i u Budvi (Gimnazija)). Bio je republički savjetnik za likovno vaspitanje i likovnu umjetnost u Zavodu za školstvo Crne Gore u Podgorici.

Napisao je više od 60 likovnih prikaza i otvorio pedesetak izložbi.

Bio je počasni je član Likovne akademije u Terniju (Italija) i njen zastupnik za balkanske zemlje.

U Kastromi-dvorcu Ramanova-Sveruskom muzeju umjetnosti stalna je postavka njegovih crteža i akvarela. Donatorske kolekcije njegovih radova čuvaju: Galerija „Đoko Popović“ u Ulcinju, hotel Albatros u Ulcinju, Bolnica u Nikšiću (đečje odjeljenje) i Nacionalni раrк Durmitor na Žabljaku. Svoje pozanto djelo Otvori se nebo nad Biljardom poklonio je zemlji koja je prva u svijetu priznala nezavisnost Crne Gore (Island). Djela mu se nalaze u dvadesetak poznatih galerija u svijetu, kao i u brojnim privatnim kolekcijama i zbirkama.

Društveno-politički rad

Jedan je od osnivača crnogorskog PEN centra, čiji je bio i potpredśednik, a član je i Hrvatskog PEN centra. Jedan je od osnivača Matice crnogorske i jedan od osnivača društva prijatelja i poštovalaca Cetinja.

Protagonista je inicijative za vraćanje Crnogorske pravoslavne, autokefalne crkve. Član je Mitropolitskog Savjeta Crnogorske pravoslavne crkve, a bio je i predśednik Crnogorskog odbora Crnogorske pravoslavne crkve.

Jedan je od osnivača Liberalnog saveza Crne Gore, a u tri mandata je bio odbornik SO Cetinje, kao i nosilac izborne liste LSCG Cetinje za nominaciju gradonačelnika. Bio je član Pokreta za nezavisnu Crnu Goru.

Od 1957. godine humanitarnim akcijama, institucijama kulture i obrazovanja, medicinskim ustanovama, društvenim akcijama, poklonio je više od 260 svojih umjetničkih djela.

Nagrade i priznanja

• Prva nagrada za slikarstvo SPK NR Crne Gore (1955, 1956)
• Otkupna nag­rada „EVROPSKO SLIKARSTVO“ (Milano i Lissone, 1965)
• Nagrada Jugoslovenskog likovnog salona „13. novembar“ (Cetinje, 1968)
• Orden rada sa srebrnim ven­cem (1968)
• Otkupna nagrada „NOB u delima likovnih umetnika Jugoslavije“ (Beograd, 1971)
• Nagrada na XI izlozbi Internacionaine kolonije (Strumica)
• Nagrada grada Cetinja (Cetinje, 1975)
• Otkupna nagrada VI Biennale akvarela Jugoslavije (Karlovac, Novi Sad, Ljubljana, 1979)
• Premija za akvarel na Internacionalnoj likovnoj manifestaciji „ZEMLJA I  LJUDI“ (Krasnodar, SSSR, 1991)
• Premija za akvarel na Međunarodnoj izložbi akvarela (Njujork, 1991)
• Premija za akvarel (Internacionalna smotra umjetnosti, Secuan, Kina)
• „Akvarel XX vijeka“ (otkupna nagrada Muzeja moderne umjetnosti) (Njujork, 1992)
• Nagrada za instalaciju Vrata pakla (Počitelj, 2000)
• „Akvarel Kanade“ (otkupna nagrada) (Otava, Kanada, 2001)
• Nagrada RCG „Oktoih“ (Titograd, 1978)
• Diploma Saveza likovnih pedagoga Jugosla­vije Zaslužni likovni pedagog Jugoslavije (Banja Luka, 1979)
• Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima (1986)