Zeêuws
editEtymologie
editOver Middelnederlands swaer, Oudnederlands *swār en Oer-West-Germaons *swāri van Oergermaons *swēriz. De e-klank in 't Duutse schwer lae s'n eige verklaere deu umlaut. Verwant mee Litouws svarus 'zwaer', Lets svars 'gewicht', dialectisch Russisch осве́р osver 'lichter', meschien ok mee Latijns sērius 'ernstig, serjeus' en 'Etitisch šuwaru/suwaru 'zwaer/machtig'.
Omschrievienge
editzwaer bievoegelijk naemwoôrd
- mee 'n groôt gewicht dan wè grôte massa
- dikke, vet
- A je zò zwaer bin, komme de meisjes nie van d'r eigen op je af.
- erg, mee grôte gevolgen
- Toen 'n d'r aolles deugejogen ao kwam t'r 'n zwaeren 'oengersnôod over dat land en 'ie begon gebrek te lieën (Lukas 15:14)
- Neemt 't toch nie zò zwaer, eej!
- in verwachtienge van 'n kind
- Ik bin twì maenden zwaer, 't ergste moe nog komme!
Uutspraek
edit[zʋɛːr]
Verbugienge
editzwaere, zwaeren, zwaers partitieve genitief
- Trappen van vergliekienge
- Afleiienge
Uutdruksels
editAore vurmen
edit- zwaèr Zuud-Bevelands
- zwaor Zeêuws-Vlaonderen
Ontlêniengen in aore taelen
editVertaeliengen
editmee vee gewicht of massa
|
|
'n kindje draegende
|
Bronnen
edit- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1202
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'zwaar'