Wt/zea/zwaer

< Wt | zea
Wt > zea > zwaer

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands swaer, Oudnederlands *swār en Oer-West-Germaons *swāri van Oergermaons *swēriz. De e-klank in 't Duutse schwer lae s'n eige verklaere deu umlaut. Verwant mee Litouws svarus 'zwaer', Lets svars 'gewicht', dialectisch Russisch осве́р osver 'lichter', meschien ok mee Latijns sērius 'ernstig, serjeus' en 'Etitisch šuwaru/suwaru 'zwaer/machtig'.

Omschrievienge

edit

zwaer bievoegelijk naemwoôrd

  1. mee 'n groôt gewicht dan wè grôte massa
    • Loôd is zwaerder as iezder, mae nie zò zwaer as goud.
    • De zwaere zunne slaet 'n goeien deuk in 't tied-ruumtecontinuüm.
  2. dikke, vet
    • A je zò zwaer bin, komme de meisjes nie van d'r eigen op je af.
  3. erg, mee grôte gevolgen
    • Toen 'n d'r aolles deugejogen ao kwam t'r 'n zwaeren 'oengersnôod over dat land en 'ie begon gebrek te lieën (Lukas 15:14)
    • Neemt 't toch nie zò zwaer, eej!
  4. in verwachtienge van 'n kind
    • Ik bin twì maenden zwaer, 't ergste moe nog komme!

Uutspraek

edit

[zʋɛːr]

Verbugienge

edit

zwaere, zwaeren, zwaers partitieve genitief

Trappen van vergliekienge
Afleiienge

Uutdruksels

edit

Aore vurmen

edit

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1202
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'zwaar'