Wt/zea/vuuf

< Wt‎ | zea
Wt > zea > vuuf

Zeêuws edit

Etymologie edit

Deu rondienge uut Middelnederlands vijf, over Oudnederlands fīf/vīf, Ingweoonse variante van fimf/vimf, van Oergermaons *fimf (in plekke van verwacht *femhwe), van Oer-Indo-Germaons *pénkʷe. Cognaoten in d'ouwe Germaonse taelen: Oudsaksisch fīf, Oud'oôgduuts fimf/funf, Oudvries fīf, Oudiengels fīf, Oudnoôrds fimm, Gotisch 𐍆𐌹𐌼𐍆 fimf; daebuten: Oudiers cóic, Gaollisch pempe, Latijn quinque (uut ouwer *pinque), Oudgrieks πέντε pente, Albanees pesë, Oudkerkslaovisch пѧть pętĭ, Litouws penki, Armeens հինգ hing, Avestisch 𐬞𐬀𐬧𐬗𐬀‎ paṇca, Sanskriet पञ्चन् páñcan, Tochaors A päñ, Tochaors B piś.

Omschrievienge edit

vuuf

  • eên meêr as viere, zòvee punten ( ), in bievoegelijk gebruuk.

Uutspraek edit

[vyf]

Verbugienge en afleiiengen edit

telvurm vuve, datief vuven

Saemenstelliengen edit

Uutdruksels edit

  • Me pakke d'r is vuve, me pakke 'n paer menuutjes rust
  • Vuuf 'erten, vuuf staerten, 'n prik in 't gat, raoie raoie wat is dat? oud raedsel (antwoôrd: 'n mipsel)

Dialectvarianten edit

Ontlêniengen in aore taelen edit

Nie dujelijk. De vurmen in creooltaelen in de West lieke te kommen van d'n 'Ollandse vurm vijf; d'uu in 'vuuf' wier bliekbaer te 'boers' gevonde.

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1099, 1102-3
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'vijf'