Wt/zea/vijf

< Wt‎ | zea
Wt > zea > vijf

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Dienkelijk uut 'Ollandsen invloed, meschien om-at de vurm vuuf buten d'omgevienge nie begrepe wier.

Omschrievienge

edit

vijf

Opmerkienge: waerschienlijk komt ok in dit durp de vurm vuuf gewoon vò.

Uutspraek

edit

[vɛif]

Verbugienge

edit

Rangtelwoord: vijfde

Aore vurmen

edit

Vertaeliengen

edit

Ziet bie vuuf.

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. XIV, 1103


Etymologie

edit

Van Middelnederlands vijf, ziet vedders bie vuuf.

Omschrievienge

edit

vijf

  1. vuuf, vuve
  2. zelfstandig naemwoôrd 't ciefer 5

Uutspraek

edit
  • [vɛif ~ væif] Nederlands in Nederland
  • [vɛif] Belgs-Nederlands
  • [veif] Surinaoms-Nederlands

Verbugienge

edit

vijven datief; meêrvoud bie 't zelfstandig naemwoôrd

rangtelwoôrd

vijfde

Uutdruksels

edit
  • Eén, twee, drie, vier, vijf –De bakker sloeg z'n wijf (doôddoender, dikkels bie 't spel)

Aore spelliengen

edit
  • vyf Vroegnieuwnederlands, achttienden-eêuws Nederlands

Afstammeliengen en ontlêniengen in aore taelen

edit

Opmerkienge: op 't Zeêuws gebaseêrde creooltaelen gebruke 'iervò aollemaele 'n vurm mee diftong. Bliekbaer wier deze vurm vroeger ok in 't Burgerzeêuws gebruukt. Anders vaolt 'r te dienken an de vurm vuif, wat-a in Middelburg en Vlissienge nog wè gezeid oor.