ZeêuwsEdit
EtymologieEdit
Middelnederlands en Oudnederlands ic, Oergermaons *ik. Direct af te leien van Proto-Indogermaons *éǵh₂, mee cognaoten in aolle aore taelgroepen liekas Latijns ego, Oudgrieks ἐγώ egō.
OmschrieviengeEdit
ik
- Persoonlijk vònaemwoord eêste persoon ienkelvoud, in de nominatief
- Ik bin Arjaon van Pier.
UutspraekEdit
[ɪk]
VerbugiengeEdit
BievurmenEdit
Ontleêniengen in aore taelenEdit
Ziet okEdit
VertaeliengenEdit
Vertaeliengen
BronnenEdit
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'ik'
AfrikaonsEdit
EtymologieEdit
Van Nederlands ik, van Middelnederlands ic; ziet vedder bie Zeêuws.
OmschrieviengeEdit
ik Kaops-Afrikaons
UutspraekEdit
[ək]
Opmerkienge: kan de kante opgae van [ɐk].
VerbugiengeEdit
my vòwerpsvurm en bezittelijk
Standaerdtaelige vurmEdit
EtymologieEdit
As bie Zeêuws.
OmschrieviengeEdit
ik
- ik persoônlijk vònaemwoôrd
- zelfstandig naemwoôrd o 't ego in psychoanalytische zin, de persoônlijk'eid
UutspraekEdit
- [ɪk] Nederlands in Nederland
- [ɪk ~ ik] Belgs-Nederlands
- [ek] Surinaoms-Nederlands
VerbugiengeEdit
mij vòwerpsvurm, mijner ouwerwesse genitief
- Bievurmen
Aollebei nie zò gebrukelijk as in 't Zeêuws, zeker nie in de schrieftaele.
- Afgeleide
- mijn bezittelijk vònaemwoôrd
Verbugienge as zelfstandig naemwoôrdEdit
ikken meêrvoud, ikje verkleinwoord
UutdrukselsEdit
- Heden ik, morgen gij, wat-a mien noe gebeurt, kan joe nè zò goed overkomme
Aore spelliengenEdit
- ick Vroegnieuwnederlands