Wt/zea/ik

< Wt | zea
Wt > zea > ik

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Middelnederlands en Oudnederlands ic, Oergermaons *ik. Direct af te leien van Proto-Indogermaons *éǵh₂, mee cognaoten in aolle aore taelgroepen liekas Latijns ego, Oudgrieks ἐγώ egō.

Omschrievienge

edit

ik

  • Persoonlijk vònaemwoord eêste persoon ienkelvoud, in de nominatief
    • Ik bin Arjaon van Pier.

Uutspraek

edit

[ɪk]

Verbugienge

edit
  • casus obliquus mien (beklemtoônd), me (zonder naedruk)

Bievurmen

edit
  • 'k (dikkels vò of nae 'n klienker)
  • ikke (mee naedruk)

Ontleêniengen in aore taelen

edit

Ziet ok

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit


Afrikaons

edit

Etymologie

edit

Van Nederlands ik, van Middelnederlands ic; ziet vedder bie Zeêuws.

Omschrievienge

edit

ik Kaops-Afrikaons

Uutspraek

edit

[ək]

Opmerkienge: kan de kante opgae van [ɐk].

Verbugienge

edit

my vòwerpsvurm en bezittelijk

Standaerdtaelige vurm

edit

Etymologie

edit

As bie Zeêuws.

Omschrievienge

edit

ik

  1. ik persoônlijk vònaemwoôrd
  2. zelfstandig naemwoôrd o 't ego in psychoanalytische zin, de persoônlijk'eid

Uutspraek

edit
  • [ɪk] Nederlands in Nederland
  • [ɪk ~ ik] Belgs-Nederlands
  • [ek] Surinaoms-Nederlands

Verbugienge

edit

mij vòwerpsvurm, mijner ouwerwesse genitief

Bievurmen

Aollebei nie zò gebrukelijk as in 't Zeêuws, zeker nie in de schrieftaele.

Afgeleide
  • mijn bezittelijk vònaemwoôrd

Verbugienge as zelfstandig naemwoôrd

edit

ikken meêrvoud, ikje verkleinwoôrd

Uutdruksels

edit
  • Heden ik, morgen gij, wat-a mien noe gebeurt, kan joe nè zò goed overkomme

Aore spelliengen

edit
  • ick Vroegnieuwnederlands

Afstammeliengen en ontlêniengen

edit

Nedersaksisch/Platduuts

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederduuts ek/ik en Oudsaksisch ek/ik van Oergermaons *ik. Ziet vedder bie Zeêuws.

Omschrievienge

edit

ik

  • ik (aorig aolgemeên)

Uutspraek

edit

[ɪk]

Verbugienge

edit

mie, mien, mi'j, mij, mi enz. datief/accusatief

Varianten

edit
  • ick spellienge in somste Duutse dialecten
  • ek, eck Duusland, veraol in 't oôsten
  • ekj, etj Plautdietsch

Etymologie

edit

Over Oudvries ic van Oergermaons *ik; ziet vedders bie Zeêuws.

Omschrievienge

edit

ik

Uutspraek

edit

[ɪk]

Verbugienge

edit

my datief/accusatief; myn bezittelijk vònaemwoôrd

Opmerkienge: in 't Kleifries oor my uutgesproke, mae nie geschreve, as mij.

Varianten

edit
  • yk Hindeloôpers