Wt/zea/mi

Nie-taelgebonde

Etymologie

Begin elfden eêuw deu Guido van Arezzo uut d'n eêste lettergreep van de darde regel van de hymne Ut queant laxis (Mira gestorum), meedat die lettergreep op net dieën toôn staet.

Omschrievienge

mi

1. relatief: d'n darde neut van ielke majeurtoônladder, en d'n eêste van de frygische toonladder
2. absoluut: de neut e.

Opmerkienge: bet. 2 is in de Romaonse landen en Belgen gebrukelijk. In de Germaonse landen (ok in Nederland) oort dat gebruuk afgeraeje.

Uutspraek

[mi] (Zeêuws)

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie mee.

Omschrievienge

mi Noôrd-Zeêuws, mae noôit op Noôrd-Beveland

• mee (allêne as vòzessel; vriestaende en as achterzessel is 't ok 'ier mee)

Uutspraek

[mɪ]

Opmerkienge: ok as t'r gin -t op volgt, oort die letter dikkels nog gevoeld en maek ze d'eêste letter van 't volgende woôrd 'ard: mit-te fiets.

Saemenstelliengen

Ziet bie mee.

Uutdruksels

Ziet bie mee.

Dialectvarianten

• mit as t'r 'n klienker op volgt)
• mee Tools in Fluplands (nessens mi(t)), Noord-Bevelands, Walchers, Wolfersdiek, Land-van-Axels (nessens meê), Land-van-Kezands
• mie Zuud-Bevelands
• meê Land-van-Axels (nessens mee)

Vertaeliengen

Ziet bie mee.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 574-5

Middelnederlands

Etymologie

Van Oudnederlands mī.

Omschrievienge

mi

• mien, datief en accusatief van ic

Uutspraek

/mi(ː)/

Varianten

• mj, mie
• mich, mig Maeslands, bie ich
• mir datief

Afstammeliengen

• mij, me Nederlands
  • my Afrikaons
• me Zeêuws

Opmerkienge: 't Zeêuwse mien stamt van de genitief mijn af, 't Limburgse mi(e)ch van de Maeslandse variant mich/mig.

Bronnen

• Middelnederlands Woordenboek
• Vroegmiddelnederlands Woordenboek

Oudnederlands

Etymologie

Van Oergermaons *mik.

Omschrievienge

mī

• mien, datief en accusatief van ic

Uutspraek

/miː/

Varianten

• mj
• mer, mir (dikkels in d'n daotief, dienkelijk deu 'Oôgduutsen legger; 'eêl soms in d'n accusatief)
• mich, mih (in de Wachtendonckse Saolmen de normaole vurm, in de Williram dienkelijk Duutsen invloed)

Afstammeliengen

• mi Middelnederlands
  • mij, me Nederlands
    • my Afrikaons
  • me Zeêuws

Opmerkienge: 't Zeêuwse mien stamt van de genitief mīn af, 't Limburgse mi(e)ch van de Maeslandse variant mi(c)h.

Bronnen

• Oudnederlands Woordenboek