Wt/zea/tien

Zeêuws

Etymologie

Over Middelnederlands tien en Oudnederlands tēn van Oergermaons *tehun. Uuteindelienge van Oer-Indo-Europees *déḱmt.

Omschrievienge

tien

1. eên meêr as negene, zòvee as t'r viengers an tweê 'anden zitte (in bievoegelijk gebruuk)
2. 'n b'oôrdêlienge of antal van tien punten
   1. 't puukje, nae de tien as beste schoolciefer

Uutspraek

[ti(ː)n]

Verbugienge

tiene telvurm, tienen datief, tientje verkleinwoôrd

Afleiiengen

• tiende, tienste rangtelwoôrd
• -tig
• tiend

Saemenstelliengen

• dartien, veêrtien, vuuftien, zestien, zeventien, achttien, negentien
• tienbalksegge
• tienduzend

Uutdruksels

• Tiene van viere dat er wat van komt, 'k gloôf t'r niks van dat dat gebeure gaet

Aore spelliengen

• tieːne Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Ontlêniengen in aore taelen

• tin Berbice-Nederlands
• tien, tin Neger'ollands
• tin Sranantongo (kan ok uut 't Nederlands)
  • tin Aucaons

Vertaeliengen

Vertaeliengen

• Nie-taelgebonde: 10, X, 🔟
• Afrikaons: tien
• Araobisch: عَشَرَة‎ (ʿašara(h))
• Berbice-Nederlands: tin
• Chinees (Mandarijn): 十 (shí)
• Duuts: zehn
• Frans: dix
• 'Ebreêuws: עֶשֶׂר‎ (éser)
• Hindi: दस (das)
• Iengels: ten
• Italiaons: dieci
• Japans: 十 (じゅう, jū; とお, tō)
• Latijn: decem
• Limburgs: teen, tien, tieën enz.
• Nederlands: tien

• Nedersaksisch/Platduuts: tien, teen, tein
• Oudgrieks: δέκα (deka)
• Oudnederlands: tēn
• Poôls: dziesięć
• Portugees: dez
• Russisch: де́сять (dés'at')
• Skepi: ten
• Spaons: diez
• Sranantongo: tin
• Westerlauwers Vries: tsien
  • Hindeloôpers: tên
  • Terschelliengs: tsjien
  • Schiermonnikoôgs: tjien
• West-Vlaems: tien(e)
• Zweeds: tio

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 975

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'tien'