Wt/zea/rivier

Zeêuws

Etymologie

Uut Oudfrans riviere, 'oever-', 'an de rivierkant leiende', van Latijn riparia, vrouwelijk bie rīpārius van rīpa 'kant'.

Omschrievienge

rivier v

• strômend, natuurlijk waeter, dat-a meêstenties in zeê uutloôpt.

Opmerkienge: dit woôrd stae nie in 't WZD.

Uutspraek

[riˈviːᵊr], [rəˈviːᵊr]

Verbugiengen

rivieren meêrvoud, riviertje verkleinwoôrd

Dialectvarianten

• riviere

Ontlêniengen in aore taelen

• rivier, riva Neger'ollands

Vertaeliengen

Vertaeliengen

• Afrikaons: rivier
• Araobisch: نَهْر‎ (nahr) m
• Chinees (Mandarijn): 河 (hé); 河流 (héliú); 江 (jiāng)
• Duuts: Fluss m
• Frans: fleuve v, rivière v
• 'Ebreêuws: נָהָר‎ (nahár) m
• Hindi: नदी (nadī) v, दरिया (dariyā) m
• Iengels: river
• Italiaons: fiume m
• Japans: 川 (かわ, kawa)
• Latijn: fluvius m, flūmen o
• Limburgs: reveer v, vlaot o

• Middelnederlands: ghewat o, vlietende water o, vloet m, water o, flume, fluvie, riviere
• Nederlands: rivier v
• Nedersaksisch/Platduuts: rivier enz. g/v
• Oudnederlands: ā v, fluot v/m
• Oudgrieks: ποταμός (potamos) m
• Portugees: rio m
• Russisch: река́ (reká) v
• Spaons: río m
• Swahili: mto kl. 3, 4
• Westerlauwers Vries: rivier g
• West-Vlaems: rivier(e) v

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'rivier'