Wt/zea/groen

< Wt‎ | zea
Wt > zea > groen

Zeêuws edit

 
Verschillende tinten groen.

Etymologie edit

Middelnederlands groen, gruen, Oudnederlands *gruon, van Oergermaons *grōniz. Verwant mee groeie en gos; meschien van d'n Indogermaonse wortel *ǵhrh₁- 'groeie', mae volgens nieuwe generaoties taelkundigen eit 't gin cognaoten buten de Germaonse taelen.

Betêkenisse edit

groen bievoegelijk naemwoôrd of zelfstandig naemwoôrd o

  1. Kleur in de midden van 't zichtbaer spectrum, de kleur van gos en vee aore planten.
    • Ei je dien auto ok in 't groen?
  2. Schoef, uutgelaete (van kinders gezeid)
  3. Onervaeren
    • Arjaon kan d'r wè wat van, maer 'ie is nog zò groen eej...
  4. Milieuvriendelijk

Uutspraek edit

[ɣ˕ru(ˑ)n], [ɦru(ˑ)n]

Verbugienge edit

groene, groenen; partitieve genitief groens; verkleinwoôrd groentje

trappen van vergliekienge

groen(d)er, groenst

Uutdruksels edit

  • Groen en geel zieë
  • Groen zieë van jaloezie
  • Je bin nog groen achter jen oôren, je kom net kieke
  • Op z'n groentje weze, op dreef weze
  • ʼIe is groen op z'n rugge Land-van-Axels, 'ie is te beroerd vò te werken
  • D'n dieën eit 't groen in z'n 'anden (Kedamme), dieën is vreêd goed mee planten

Saemenstelliengen en afleiiengen edit

Ontlêniengen in aore taelen edit

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 295
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 114
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'groen'