Wt/zea/eên

< Wt‎ | zea
Wt > zea > eên

ZeêuwsEdit

EtymologieEdit

Over Middelnederlands een en Oudnederlands ēn/ein van Oergermaons *ainaz, uutendelienge van Oer-Indo-Europees *oinos, wat-a gezieë oort as 'n afleiienge van de wortel *e- 'ʼie'. Direct verband mee 't Latijnse ūnus 'eên', maer mee 't Griekse heis eit 't niks te maeken (wè mee οἴνη oinè 'eên op 'n dobbelsteên'). Ok nie verwant mee eêrder en eêste.

OmschrieviengeEdit

eên

  1. 'n Ienkelde, 't eêste natuurlijke getal daer-a je mee begint te tellen
    • Sind 2004 is t'r nog maer eên kerke op 't durp.
    • Eên en eên is tweê.
  2. 't Ciefer 1
    • Awast ei je aolles fout, dan krie je nog 'n eên vò de moeite.
  3. Iemand
    • D'r staet 'r eên an de deure, komt is kieke!

UutspraekEdit

[ɪˑən]

VerbugiengeEdit

  • êne telvurm (en nog meêr; ziet vedder daer)
  • ênen m bie zelfstandig gebruuk (ziet daer en onder eêne)
  • 'n of een afgeleide vurm die as lidwoord dient

UutdrukselsEdit

DialectvariantenEdit

Aore spelliengenEdit

  • êên Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Ontlêniengen in aore taelenEdit

VertaeliengenEdit

BronnenEdit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 211-2
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'een'