Wt/zea/aor

< Wt‎ | zea
Wt > zea > aor

ZeêuwsEdit

EtymologieEdit

Van Middelnederlands aer, saementrekkienge van d'n Ingweoonse vurm ōther (Oudvries), die-a oôit in 'eêl 't westen moe 'ebbe over'eêst mae buten twuvel altoos neffens ander ei bestae. Van Oergermaons *andar; uutendelienge Oer-Indo-Europees *onteros, wat-a kan ore verklaerd uut de wortel *eno mee 't vergrôtende-trap-achtervoegsel *-teros. Beteikende oôrsproenkelijk allêne 'd'n aore van tweê', betwint at 'd'n aore van vee mee *allos weer uutgedrukt (zit nog in 't 'Oôg-'Ollandse elders).

OmschrieviengeEdit

ander bievoegelijk naemwoôrd Goerees, Flakkees, Zeêuwse Eilanden; nie in 't Land van Axel en 't Land van Kezand, wè in 't Land-van-'Ulst

  1. d'n aoren/d'aore/'t aore: 't lid van 'n koppel dat-a nog nie genoemd is en/of dat-at de spreker zelf nie is
    • An d'aore kante moe je mae dienke: je bin d'r noe vanaf.
  2. ʼn aoren, aore, aor: 'n lid van 'n groep dat-a nog nie genoemd is en/of dat-at de spreker zelf nie is
    • Dat middel ei bie eur glad verkeêrd uutgewerkt, 'k gae 't noe nie op 'n aore koeë prebere!
  3. volgende
  4. D'n aoren dag kwam t'n wee en vroeg t'n of ik d'r a goed over naegedocht ao.
  5. vorrige (as uut de context bliekt at 't beteikenisse 3 nie is)
  6. Zò a'k d'aore weke a zeide: ik ore gin vòzitter, wan daer è'k d'n tied nie vò.
  7. zelfstandig naemwoôrd: 'n Persoôn die-a an beteikenisse 1 of 2 voldoet (ok aore(n))
  8. As 'n aor dat ok zeit, begin ik 't te glôven.

Opmerkienge: in z'n onverboge bievoegelijke vurm is aor a zeldzaem g'ore, je gebruke d'r naebie altoos ander vò.

UutspraekEdit

[ɑːr], [ɒːr]

VerbugiengeEdit

aore, aoren

Afleiiengen

Aore vurmenEdit

UutdrukselsEdit

  • Op 'n aor weze, bie 'n aor op bezoek of in kost en weunienge weze
  • Tegen joe gezeid en op 'n aor(e) gezwege, onder mekaore (in vertrouwen) gezeid
  • D'n eênen genees van de zaolf d'n aoren van de pot, m'è nie aollemaele baete bie 'tzelfde
  • Van 't aore endje, net 't omgekeêrde

Ontlêniengen in aore taelenEdit

De vurm aor is nie uutgeleênd, de meêr burgerse vurm ander wè.

VertaeliengenEdit

BronnenEdit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 43
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'ander'