Wt/zea/twaolf

< Wt‎ | zea
Wt > zea > twaolf

Zeêuws edit

Etymologie edit

Over Middelnederlands twaelf, twelf, twelef en Oudnederlands *twalif van Oergermaons *twalif, 'tweê overgebleve'. Ziet vò 'n vaddere verklaerienge bie elf.

Omschrievienge edit

twaolf

Uutspraek edit

[ˈtʋɑːləf ~ ˈtʋɒːləf ~ ˈtβ̞ɒːləf]

Verbugienge edit

twaolve telvurm, twaolven datief

afleiiengen

Uutdruksels edit

  • ’Ie ont'ouw nie langer as van twaolve, 'ie is kort van memôrie
  • ’t Is twaolf uren, alles gae (nog) goed
  • Da's nae twaolf ôgen te goôien, daer is mae 'n klein kansje van (ziet ok bie elf)

Varianten edit

Aore spelliengen edit

Ontlêniengen in aore taelen edit

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1006
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'twaalf'


Oôst-Vlaems edit

Etymologie edit

Ziet bie Zeêuws.

Omschrievienge edit

twaolf

Uutspraek edit

[ˈtβ̞ɒːləf]

Verbugienge edit

twaolve telvurm

Aore spelliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1006