Wt/zea/schêre

< Wt | zea
Wt > zea > schêre

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands scheren en Oudnederlands skeran van Oergermaons *skeraną. Van d'n Indo-Europese wortel (s)ker- en zòdoende verwant mee schaere, scheure, schorte, 't Latijnse carō 'vleis' (as in carnivoôr) en meschien ok mee kort.

Omschrievienge

edit

schêre werkwoôrd

  1. 'aer mee 'n mes afsnieë, in 't biezonder de baerd'aeren
  2. 'ard lôpe, veraol in de zin van over de wegt, 't land schêre
  3. 'n touwe anspanne
  4. scheure, schôre, 'n weitje omploege om d'r bouwland van te maeken
  5. zelfstandig naemwoôrd schaere Zuud-Bevelands

Uutspraek

edit

[ˈsxɪərə], zelden [ˈsxeːrə]

Vervoegienge

edit
infinitief schêre(n)
gerundium te schêren(e)
tegewoordigen tied ik scheêr oôns schêre(n)
jie scheêr(t) (schêre) julder schêre(n)
'ie scheêr(t) 'ulder schêre(n)
flejen tied ik, jie, 'ie schoôr, scheêrde(n) oôns, julder, 'ulder schôre(n), scheêrde(n)
gebieënde wieze scheêr(t)
onvoltoôid deêlwoôrd schêrende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)eschôre(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Saemenstelliengen

edit

Aore spelliengen

edit

Opmerkienge:

  • as d'uutspraek [ˈsxeːrə] is, dan is de variant zonder dekje aolleszins te verdêdigen
  • de regels van de Noe-spellienge schrieve bie Zuud-Bevelandse woôrden mee 'n geslote -klank vò, dat 'r (e)ê oôr geschreve as tat etymologisch juuster is. Daevandaene zou 't dus schêre moete weze en gin schaère

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 825-6
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'scheren'