Wt/zea/meise

< Wt | zea
Wt > zea > meise

Zeêuws

edit
 
'ne Meise uut Japan.
 
Vier meisen en tweê joengers in de tienerleeftied in Spanje.

Etymologie

edit

Uut Middelnederlands meisen, ouwer meisin, van Oudnederlands *magit-sīn. Meedat de zin van maegt meêr verschoof nae 'joenge, seksueêl nie bekende vrouwe', en de nevenvurm meid a nae wat ouwere meisen goeng, kwam meisen as vervanger in gebruuk. De vurm meisje is 'n laetere peugienge dit woôrd te verregelmaetigen.

Omschrievienge

edit

meise o Walchers, Noord-Bevelands, Zeêuws-Vlaonderen

  1. vrouwelijk kind van ielke leeftied
  2. joengvolwasse vrouwe, veraol a ze nog 't leven en 't anzieën van 'n tiener eit
  3. iemand z'n meise:
    1. z'n (vrouwelijk) kind
    2. z'n liefje, 't meisje daer-at iemand verkêrienge mee eit.

Uutspraek

edit

[ˈmæisə]

Verbugienge

edit

Saemenstelliengen

edit

Ziet bie meisje.

Uutdruksels

edit
  • op meisen gae, nae 'n verjaerienge (of aore feêste) van 'n meise gae, daer-a ze d'r eigen leeftiedgenoten op vraegt

Varianten

edit

Opmerkienge: meissen kom ok as ienkelvoud vò; deze vurm vermeldt 't WZD-lemma nie, mae in vòbeêldzinnen in aore lemma's komt 't dikkels genoeg vò.

Aore spelliengen

edit
  • meisse Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Ziet bie meisje.

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 577


Etymologie

edit

Ziet bie meise.

Omschrievienge

edit

meise o

  • meise, eênder as in 't Zeêuws

Uutspraek

edit
  • [maisə] Land-van-Axels
  • [ˈmɛ(ː)sə] Oôst-Zeêuws-Vlaoms grensgebied

Verbugienge

edit

Varianten

edit

Aore spelliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 557