Wt/zea/mokke

< Wt‎ | zea
Wt > zea > mokke

Zeêuws edit

Etymologie edit

Waerschienlijk bin mokke 'kanne' en mokke '’aeveloôs wuuf' 'tzelfde woôrd, en moet 't verband ore gezocht in 'klute, kloemp, stik aerde.' Komt in 't Middelnederlands vò as mocke en in 't Oudnederlands as mocca.

Omschrievienge edit

mokke v

  1. kanne of aeren beker mee 'n ôre, om uut te drienken of te scheppen.
  2. 'aeveloôs vies wuuf
  3. vuulte van 't vlas
  4. werkwoôrd môke, 'n klein bitje regene Walchers (Middelburg, Oôskappel)

Uutspraek edit

[ˈmɔkə ~ ˈmʌkə]

Verbugienge edit

mokken meêrvoud, mokje verkleinwoôrd

Vervoegienge edit

infinitief mokke
gerundium te mokke(n)
tegewoôrdigen tied 't mok(t)
flejen tied 't mokte
onvoltoôid deêlwoôrd mokkende
voltoôid deêlwoôrd 't ei gemokt
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Ontlêniengen in aore taelen edit

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 599
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 169
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'mok'