Zeêuws edit
Etymologie edit
Waerschienlijk bin mokke 'kanne' en mokke '’aeveloôs wuuf' 'tzelfde woôrd, en moet 't verband ore gezocht in 'klute, kloemp, stik aerde.' Komt in 't Middelnederlands vò as mocke en in 't Oudnederlands as mocca.
Omschrievienge edit
mokke v
- kanne of aeren beker mee 'n ôre, om uut te drienken of te scheppen.
- 'aeveloôs vies wuuf
- vuulte van 't vlas
- werkwoôrd môke, 'n klein bitje regene Walchers (Middelburg, Oôskappel)
Uutspraek edit
[ˈmɔkə ~ ˈmʌkə]
Verbugienge edit
mokken meêrvoud, mokje verkleinwoôrd
Vervoegienge edit
infinitief | mokke | |
gerundium | te mokke(n) | |
tegewoôrdigen tied | 't mok(t) | |
flejen tied | 't mokte | |
onvoltoôid deêlwoôrd | mokkende | |
voltoôid deêlwoôrd | 't ei gemokt | |
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia. |
Ontlêniengen in aore taelen edit
- moku Berbice-Nederlands
- mok Skepi
- moko Sranantongo
Vertaeliengen edit
beker
|
|
Bronnen edit
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 599
- K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 169
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'mok'