Wt/zea/liefje

< Wt‎ | zea
Wt > zea > liefje

Zeêuws edit

Etymologie edit

Verkleinwoôrd van lief. Verkleinwoôrden ore somtieds gebruukt om 'n vrouwe an te geven, en ok dikkels om te vleien of te kokkelen.

Omschrievienge edit

liefje o

  1. Kokkelnaempje vò 'n geliefde of 'n kind, naebie altoos 'n vrouwe of meisje
    • Wat bì je toch moôi, m'n liefje, wat bì je toch moôi! J'n ôgen, die lieke net duufjes. ('Ôgelied 1:15, in de vertaelienge van Stichtieng 't Kerkje van Ellesdiek)
    • "Ik komme van 'n ander durp", zeide de joen. "Daer 'ebbe ze zukke liefjes nie. zou je nie is uut die kiste komme?" (Jan Zwemer, De sprookjes van Moedertje Jans en de faobels van Jodocus: blz. 61)
  2. Iemand z'n vriendinne
    • Marinus kwam 'ier lest mee z'n liefje bie z'n ouwers. Alla, echt moôi von'k t'r nie...
  3. Klein lief
    • Vroeger krege baby's bie d'n doôpdienst 'n zuugje suker mee jenever, zòdan ze stil bleve. Je wil t'r nie an dienke wat da mee zò'n klein liefje doeë kan.
  4. Stik klêdienge op de bost gedraege, dikkels mee nog wat d'rover mae wè over de 'emde.

Uutspraek edit

[ˈliˑfjə] (beteikenisse 1 en 2) [ˈlifjə] (beteikenisse 3 en 4)

Verbugienge edit

liefjes meêrvoud

Dit woôrd is van z'n eige a verkleinwoôrd.

Dialectvarianten edit

Beteikenisse 4: lievetje Land-van-Kezands

Aore schriefwiezen edit

  • lie:fje Woordenboek der Zeeuwse Dialecten (beteikenisse 1 en 2)

Synoniemen en verwante begrippen edit

Beteikenisse 1 en 2

lieve v, lieven m

Beteikenisse 4

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 545