Wt/zea/graeve

Zeêuws

Etymologie

Over Middelnederlands graven en Oudnederlands gravan van Oergermaons *grabaną. Ok bekend in de Baltische (Litouws grebti) en Slaovische taelen, mae daebuten nie. Af te leien van de wortel *gʰrebʰ- 'krauwe, schraepe' of 'n substraotwoôrd?

Omschrievienge

graeve werkwoôrd

in d'aerde of 'n gliekaerdige stoffe delve
'n graf maeke, ok in de zin van 'n lieke (be)graeve
zelfstandig naemwoôrd v werktuug om 'n stik uut 'n 'ôpe ('oôi, mist...) te snieën

Opmerkienge: vanous wier 'n pit eêder gedolve as gegraeve.

Uutspraek

[ˈɣ̝rɛːvə ~ ˈɦrɛːvə]

Verbugienge

graeven meêrvoud, graefje verkleinwoôrd

Vervoegienge

infinitief	graeve(n)
gerundium	te graeven(e)
tegewoordigen tied	ik graef, graeve	oôns graeve(n)
	jie graef(t) (graeve)	julder graeve(n)
	'ie graef(t)	'ulder graeve(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie graefde, graeve(n)de, groef	oôns, julder, 'ulder graefde(n), graeve(n)de, groeve(n)
gebieënde wieze	graef(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	graevende
voltoôid deêlwoôrd	ei (g)egraeve(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.