Wt/zea/gao

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie gae. In 't Goereês is gao, net as stao en slao, nie meegegae mee de verwachte palatalisêrienge die de meêste Zeêuwse dialecten typêre. In 't Burgerzeêuws en 't Zeêuws-Vlaems is ao de verwachte klank op deze plekke.

Omschrievienge

gao

• gae
  • Goerees: d'n infinitief en diverse werkwoôrdsvurmen
  • Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen: allêne werkwoôrdsvurmen; ziet vedder bie gaon

Uutspraek

[xɔː ~ xɒː] Goerees, [ɦɑː] Burgerzeêuws, [ɦɑː ~ ɦɒː] Zeêuws-Vlaonderen

Vervoegienge

infinitief	gao
gerundium	te gaon
tegewoordigen tied	ik gao	wiele gao
	jie gao(t)	joele gao
	hie gao(t)	heurle gao
flejen tied	ik, jie, hie gieng	wiele, joele, jeurle gienge
gebieënde wieze	gao(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	gaonde
voltoôid deêlwoôrd	heit egao

Uutdruksels

Ziet ok bie gae.

• Gao je weig of ik slao je weig!, spotzinnetje vò de Goereêërs

Dialectvarianten

• gae Flakkees Zeêuwse Eilanden
• gaen Acht'uzen, soms ok daebuten
• gaè, gaèn Zuud-Bevelands
• gaon Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen

Aore spelliengen

• goa, goô, gôô (allêne bie Goereês)

Vertaeliengen

Ziet bie gae.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. I, 245-6

• Lo van Driel, Taal in stad en land: Zeeuws. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2004: blz. 33