Wt/zea/stao

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie stae. D'n doenkeren ao-klank is typisch Goereês; vergliekt ok gao en slao.

Omschrievienge

stao

• stae

1. Goerees: infinitief en diverse persoônsvurmen
2. Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen: allêne persoônsvurmen

Uutspraek

[stɒː ~ stɔː] Goerees; overwegend [stɑː] Burgerzeêuws; [stɑː ~ stɒː] Zeêuws-Vlaonderen

Vervoegienge

Allêne geldig vò ´t Goereês.

infinitief	stao
gerundium	te staon
tegewoordigen tied	ik stao	wiele stao
	jie stao(t)	joele stao
	hie stao(t)	heurle stao
flejen tied	ik, jie, hie stieng, stong	wiele, joele, heurle stienge, stonge
gebieënde wieze	stao(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	staonde
voltoôid deêlwoôrd	heit estao
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Dialectvarianten

• stae Flakkees, Zeêuwse Eilanden
• staen Acht'uzen
• staon Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen
• staè, staèn Zuud-Bevelands

Aore spelliengen

• stoa, stô, stoô (vò 't Goereês)
• stôô ('tzelfde, Woôrdenboekspellienge)

Vertaeliengen

Ziet bie stae.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 921