Wt/zea/gaon

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie gae.

Omschrievienge

gaon

• gae

1. Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen: de gewonen infinitief
2. Goerees: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

[ɦɑːn ~ ɣɑːn] Burgerzeêuws, [ɦɒːn] Zeêuws-Vlaonderen, [xɒːn ~ xɔːn] Goerees

Vervoegienge

Zeêuws-Vlaems

infinitief	gaon
tegewoordigen tied	ik gao(n)	oôns, wudder gaon
	jie, gie gao(t)	julder, gulder gaon
	'ie gao(t)	'ulder gaon
flejen tied	(ik, jie, 'ie) gieng, goeng, gong	(oôns, julder, ulder) giengen, goengen, gongen
gebieënde wieze	gao(t)
voltoôid deêlwoôrd	is egaon

Burgerzeêuws

infinitief	gaon
tegewoordigen tied	ik gao	oôns gaon
	jie gao(t) (gaon)	julder gaon
	'ie gao(t)	'ulder gaon
flejen tied	ik, jie, 'ie gieng, goeng	oôns, julder, ulder gienge, goenge
gebieënde wieze	gao(t)
voltoôid deêlwoôrd	is gegaon
Ziet vò details en verschillen mee de plattelandsdialecten 't artikel Burgerzeêuws op Wikipedia.

Dialectvarianten

• gae Zeêuwse Eilanden, Flakkees
• gao Goerees
• gaen veraol Acht'uzen
• gaè, gaèn Zuud-Bevelands

Aore spelliengen

• goan (toegelaeten vò 't Goereês, daebuten gin standaerd)
• haon, hoan (gin standaerdspelliengen)

Vertaeliengen

Ziet bie gae.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 245-6

Limburgs

Etymologie

Ziet bie gae.

Omschrievienge

gaon werkwoôrd

1. gae (vertrekke, werke)

Opmerkienge: de betêkenisse "z'n eige mee geweunen tred veruutbewege" oor gedraegen deur 't werkwoôrd loupe.

Uutspraek

[ˈɣɒː¹n] (infinitief), [ˈɣɒː²n] (eêrste persoon)

Vervoegienge

gaon (Montforts)
tegewoôrdigen tied	ich gaon	veer gaon
	doe geis	geer gaontj
	hae, het, det geit	zie gaon
flejen tied	ich góng	veer gónge(n)
	doe góngs	geer góng
	hae, het, det góng	zie gónge(n)
gebieënde wieze	gank	gaontj
voltoôid deêlwoôrd	is gegange(n)
onvoltoôid deêlwoôrd	gaondje, gäöndje
participium	gegaon

Varianten

• goa (zuudoôstelijk)
• goon (Mestrichts)

Bronnen

• Dr. P. Bakkes, Mofers Waordebook. Stichting Mofers Waordebook, Montfort, 2007: blz. 128