Wt/zea/slao

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie slae. 't Goereêse slao is, net as gao en stao, 'n uutzonderienge op de regel dat 'n (in'eêmse) lange a nae vôren oor g'aeld.

Omschrievienge

slao

• werkwoôrd slae (aolle beteikenissen)
  1. aolle vurmen Goerees
  2. persoônsvurm ienkelvoud bie slaon Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen
• zelfstandig naemwoôrd v slae (beide beteikenissen) Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen

Uutspraek

[slɑː], [slɒː]

Opmerkienge: 't Goereêse werkwoôrd slao is altoos sterk gerond.

Verbugienge

• slaotsje, slaoike verkleinwoôrd

Vervoegienge

infinitief	slao
gerundium	te slaon
tegewoordigen tied	ik slao	wiele slao
	jie slao(t)	joele slao
	hie slao(t)	heurle slao
flejen tied	ik, jie, hie sloog	wiele, joele, jeurle sloge
gebieënde wieze	slao(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	slaonde
voltoôid deêlwoôrd	heit esloge

Uutdruksels

Ziet ok slae#Uutdruksels.

• Gao je weig of ik slao je weig!, spotzinnetje daemee (veraol) Flakkeenaers de Goereêërs en 'ulder dialect belachenlijk maeke.

Aore vurmen

werkwoôrd

• slae Zeêuwse Eilanden, Flakkees
• slaen oôstpunt Flakkee
• slaè, slaèn Zuud-Bevelands
• slaon Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen

zelfstandig naemwoôrd

• slae Zeêuwse Eilanden
• slaoi
• salaoi Land-van-'Ulsters

Aore spelliengen

allêne van 't werkwoôrd

• slôô Woordenboek der Zeeuwse Dialecten
• sloô, slô
• sloa

Vertaeliengen

Ziet bie slae.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 870

• Lo van Driel, Taal in stad en land: Zeeuws. Sdu Uitgevers, D'n 'Aegt, 2004: blz. 33