Wt/zea/gaè

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie gae.

Omschrievienge

gaè Zuud-Bevelands

• gae

1. westen: d'n infinitief en diverse persoônsvurmen
2. oôsten: allêne de persoônsvurmen

Uutspraek

[ɦɪː]

Vervoegienge

infinitief	gaè(n)
gerundium	te gaèn
tegewoordigen tied	ik gaè	oôns gaè(n)
	jie gaè(t), gi(t) (gaè)	julder gaè(n)
	'ie gaè(t), gi(t)	'ulder gaè(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie gieng, goeng	oôns, julder, ulder gienge(n), goenge(n)
gebieënde wieze	gaè(t), gi(t)
voltoôid deêlwoôrd	is egaè(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Dialectvarianten

• gaèn veraol oôstelijk Zuud-Bevelands
• gae Zeêuwse Eilanden, Flakkees
• gao Goerees
• gaen veraol Acht'uzen
• gaon Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 245-6