Zeêuws edit
Etymologie edit
Over Middelnederlands steen en Oudnederlands stēn, stein van Oergermaons *stainaz. Uutendelienge van de wortel *stei- 'ʼard weze', beäblaut en uutgebreid toet *stoi-nos.
Omschrievienge edit
steên m
- 'ard aerdmateriaol dat-a permanent an mekaore zit en meêsta allêne mee geweld te deuklieven vaolt.
- eên stik daevan
- kunstmaetig materiaol van gliekaerdige 'ard'eid, dikkels gebakke uut klei; of eên stik daevan
- meulesteên, steên die-a deu 't meulewerk oor angedreve en 't kôren maelt.
- keêste, grôte bout ('arde zaed) in 'n vrucht
- kristalvurmige op'ôpinge die-a z'n eige in de pisbuizen vurmt en veraol bie 't pissen vreêd piene kan doeë
- (verouwerd) vast gewicht van verschillende stoffen (ruge wolle, gezuverde vlasse), 'n bitje minder as 3 kilo
- in deze zin o: gevangenisse Zuud-Bevelands
Uutspraek edit
[stɪən]
Verbugienge edit
stênen, steênders meêrvoud, steêntje verkleinwoôrd
- Afleiiengen
- gesteênte zelfstandig naemwoôrd o
- stêne(n) bievoegelijk naemwoôrd
- stênige(n) werkwoôrd
Saemenstelliengen edit
Uutdruksels edit
- As kleine man moe j'op de kleine steêntjes bluve, je moe nie grôter wille weze en doeë as wie je bin
- Eên van de steên snieë, z'n steên (bet. 6) mee 'n operaotie weg'aele
- ʼk Weet 't nè so min as de stênen
- Stênen in de wind goôie, nutteloôs werk doeë
- Op z'n steên staon, goed in vurm weze Zuud-Bevelands
Ontlêniengen in aore taelen edit
- ten Berbice-Nederlands
- steen, stēn, stin, sten Neger'ollands
- sten Maegdeneiland-Creooliengels
- stenchi Papiaments (onzeker, kan ok uut 't 'Ollands komme)
- stene Skepi
Vertaeliengen edit
natuurlijke steên
|
|
Bronnen edit
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 928-9
- Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank
- Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'steen'