Wt/zea/staè

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie stae.

Omschrievienge

staè

• stae

1. westelijk Zuud-Beveland: d'n infinitief en wat persoônsvurmen
2. oôstelijk Zuud-Beveland: allêne de persoônsvurmen

Uutspraek

[stɪː]

Vervoegienge

infinitief	staè(n)
gerundium	te staèn
tegewoordigen tied	ik staè, sti	oôns staè(n)
	jie staè(t), sti(t) (staè)	julder staè(n)
	'ie staè(t), sti(t)	'ulder staè(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie stoeng, stieng	oôns, julder, ulder stoengen, stiengen
gebieënde wieze	staè(t), sti(t)
voltoôid deêlwoôrd	ei estaè(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Dialectvarianten

• staèn oôstelijk Zuud-Bevelands
• stae Zeêuwse Eilanden, Flakkees
• stao Goerees
• staen Acht'uzen
• staon Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen

Aore spelliengen

• stî, stêê Woordenboek der Zeeuwse Dialecten
• stea (gin standaerdspellienge)
• steê (af te raejen)

Vertaeliengen

Ziet bie stae.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 921