Wt/zea/polder

Zeêuws

Etymologie

bediekt land

Over Middelnederlands polre van Oudnederlands polra. Polre wier polder mee -d- zòas kelder en zolder van kelre en solre komme. Precieze afkomst nie dujelijk, mae d'r vaol zeker te dienken an 'n verband mee polle 'zand'oôp': d'oôrsproenkelijke polder waere slikken, die-a wè onder de vloedliende mae zeker bove 't niveau van de volle zeêgrond laege.

vloeretje

Van Oudfrans poldre 'balke', mae letterlijk kacheltje of andere joenge beêste (van Latijn pullus 'kuken'). Vò de beteikenisverschuvienge vergliekt ram. Verband mee poller liek ok waerschienlijk.

Omschrievienge

polder m

1. stik land onder de ('oôg)waeterliende dat-a mee dieken en bemaelienge 'oôr droôgg'ouwe.
2. los planken vloertje:
   1. zitstee geleid op 'n stênen vloer
   2. lattewerk in de kelder daer-op d'aerepels leie
   3. boom in de spinde

Uutspraek

[ˈpɔɫdər]

Verbugienge

polders meêrvoud, poldertje meêrvoud

Varianten

• pouder Land-van-Axels

Saemenstelliengen

• polderjoenge
• poldersloôt

Ontlêniengen in aore taelen

• polder Sranantongo
  • podro Sarnami

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 738

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'polder'

Nederlands

Etymologie

Ziet bie Zeêuws.

Omschrievienge

polder m

1. polder (bemaele stik land)
2. (Surinaoms-Nederlands) diek die-a 'n polder droôg'oudt

Opmerkienge

Donselaar geeft polder in bet. 2 a in 1989 as 'verouwerend' op.

Uutspraek

• [ˈpɔɫdər], [ˈpɔɫdəɻ], [ˈpɔɫdəʀ] Nederlands in Nederland
• [ˈpɔɫdər] Belgs-Nederlands
• [ˈpolder] Surinaoms-Nederlands

Verbugienge

polders meêrvoud, poldertje verkleinwoôrd

Afleiienge

• polderen

Saemenstelliengen

• polderjongen
• poldermodel
• poldersloot
• poldervaart

Beteikenisverwante woôrden

• droogmakerij

Ontlêniengen in aore taelen

Ziet ok bove bie Zeêuws.

• بولدر (būldar) Araobisch
• polder Baskisch
• полдер (polder) Bulgaors
• polder Deens
• Polder Duuts
  • poldero Esperanto
  • poldr Tsjechisch
• polder Estisch
• polderi Fins
• polder Frans
  • pôlder Portugees
• polder Hongaors
• polder Iengels
• polder Indonesisch
• polder Italiaons
• ポルダー (porudā) Japans
• polderis Lets
• pòlderis Litouws
• полдери (polderi) Macedonisch
• πόλντερ (polnter = polder) Nieuwgrieks
• polder Noors
• polder Papiaments
• polder Poôls
• polder Roemeens
• польдер (pol'der) Russisch
• polder/полдер Servo-Kroatisch
• polder Sloveens
• polder Spaons
• polder Surinaoms-Javaons
• polder Tsjechisch
• polder Zweeds

Bronnen

• J. van Donselaar, Woordenboek van het Surinaams-Nederlands, Muiderberg, 1989, en J. van Donselaar, N. van der Sijs (red.), Woordenboek van het Nederlands in Suriname van 1667 tot 1876, Amsterdam, 2013; 'ier saemen in 'n pdf

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'polder'