Wt/zea/kachel

< Wt‎ | zea
Wt > zea > kachel

Zeêuws edit

 
'n Kacheltje neffens z'n moer.
 
Iezdere kachel mee striekiezders en 'n theekanne.

Etymologie edit

  • (klein paeretje): Van 't Middelnederlands cachtel uut ouwer *caftel, van 't (Middeleêuws) Picardisch captel 'kapitaol', '(vee)bezit'. 't Is zòdoende verwant mee 't Iengelse cattle. Vurmen mee -f- komme nog altoos vò; ziet onder.
  • (dichten 'aerd): Overgenome uut 't 'Ollands. 't Dieng was langen tied amper-an bekènd op 't boereland.

Betêkenisse edit

kachel zelfstandig naemwoôrd

  1. o Paeretje joenger as eên jaer.
    • Kiek, d'r staet 'n kacheltje op d'n diek! (Bekènd zinnetje gebruukt vo de Zeêuwse kennisse van nie-Zeêuwen te testen)
  2. m Dichten 'aerd, gesteukt mee 'out, kolen, olie of gas.
    • Mien groôtouwers 'aodde nog zò'n ouwejaerse zwarte puupkachel.

Uutspraek edit

[ˈkɑxəl]

Verbugienge edit

meêrvoud kachels, verkleinwoôrd kacheltje

Dialectvarianten edit

Synoniemen edit

  • joenk paerd: vool Tools in Fluplands, veulen in Zeêuws-Vlaenderen vanous, op d' Eilanden ingevoerd uut 't 'Ollands
  • ’aerd: stove ('ier en daer in Zeêuws-Vlaenderen)

Saemenstelliengen edit

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 390, 1085
  • Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 150