Wt/zea/kamme

< Wt | zea
Wt > zea > kamme

Zeêuws

edit
 
Kamme (1).

Etymologie

edit

Over Middelnederlands cam, camp, camme en Oudnederlands *camb van Oergermaons *kambaz. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel *ǵombʰ- 'tand'. In de Germaonse taelen is de letterlijke beteikenisse d'ouwste.

Omschrievienge

edit

kamme
zelfstandig naemwoôrd v

  1. letterlijk getand werktuug om 't 'aer te zuveren en in model te briengen
  2. opstaend vleizig deêl mee uutsteeksels op de kop van 'n 'oen of 'n aore 'oenderveugel
    1. 'n vergliekbaere versierienge op de kop van 'n andere beêste
    2. opgestoke stroke 'aer bie mensen, bevoôrbeêld in de punkdracht
  3. rietje kartelig uutstekende bergen

werkwoôrd

  1. 't 'aer reêë, de kamme gebruke

Uutspraek

edit

[ˈkɑmə]

Verbugienge

edit

kammen meêrvoud, kammetje verkleinwoôrd

Vervoegienge

edit
infinitief kamme(n)
gerundium te kammen(e)
tegewoordigen tied ik kam oôns kamme(n)
jie kam(t) (kamme) julder kamme(n)
'ie kam(t) 'ulder kamme(n)
flejen tied ik, jie, 'ie kamde(n), kammede oôns, julder, 'ulder kamde(n), kammede
gebieënde wieze kam(t)
onvoltoôid deêlwoôrd kammende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)ekamd
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.
Verbugienge
  • kammens partitieve genitief van d'n infinitief

Uutdruksels

edit

Varianten

edit
zelfstandig naemwoôrd
  • kam veraol in 't Burgerzeêuws en Oôst-Flakkees, maer ok daebuten
werkwoôrd
  • kammen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Opmerkienge: uutgeleênd is buten twuvel de burgerse variant kam.

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 400
  • K. Fraanje c.s. (red.), Supplement Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 2003: blz. 138
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'kam'