Wt/zea/juust

< Wt‎ | zea
Wt > zea > juust

Zeêuws edit

Etymologie edit

Uut 't Latijnse iustus 'rechtvaerdig', afleiienge van ius 'recht'. Bie de vurm s(j)uust is 't woord via 't Franse juste ontleênd. De beteêkenisse 'correct' is secundair.

Omschrievienge edit

juust bievoegelijk naemwoôrd

  1. Correct, kloppende, in overeênstemmienge mee de werkelijk'eid.
  2. Gezond
  3. In overeênstemmienge mee de moreel, zòas 't 'oort.
  4. Net, korten tied vromme
  5. biewoord/tussenwerpsel (as antwoord) jaet

Uutspraek edit

[jyst]

Verbugienge edit

juuste

Trappen van vergeliekienge

juuster, meêst juust

Dialectvarianten edit

sjuust, suust; juustement, s(j)uustement (alleên as antwoord)

De 'Franse' en de 'Latijnse' vurmen komme neffes mekaore vò en bin nie echt an 't eêne of 't aore dialect te binden.

Ontlêniengen in aore taelen edit

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 389-90, 963
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'juist'