Wt/zea/ende

< Wt | zea
Wt > zea > ende

Zeêuws

edit

Etymologie

edit
slot

Over Middelnederlands ende en Oudnederlands endi van Oergermaons *andi. Verwant mee en/in en mee Oudgrieks ἀντί anti.

waeterveugel

Over Middelnederlands ent en Oudnederlands ened van Oergermaons *anidiz enz. Uutendelienge van Oer-Indo-Europees *h₂en(H)t-.

Omschrievienge

edit

ende
zelfstandig naemwoôrd o

  1. moment in d'n tied dat 'r wat (abstracts) uutscheit
  2. plekke in de ruumte dat 'r wat (concreets) uutscheit
  3. langwerpig stik (bv. ’n ende touwe)
  4. afstand (dikkels in 't verkleinwoôrd)
  5. mens (in afkeurende zin gebruukt, bv. ’n zot ende)
  6. kant (veraol van diengen die-a tweê kanten è)

zelfstandig naemwoôrd v, zelden o

  1. waeterveugel uut de fermielje Anatidae

Uutspraek

edit

[ɛˑndə ~ aˑnde]

Verbugienge

edit

enden meêrvoud; endje, ennetje verkleinwoôrd

Afleiiengen

Saemenstelliengen

edit

Uutdruksels

edit
veugel
  • zò stom as 'n ende, vreêd stom
slotstik

Varianten

edit
veugel

Synoniemen

edit
veugel

Aore spelliengen

edit
  • ènde Woordenboek der Zeeuwse Dialecten (schrieft de veugel as ende, mae gebruukt in saemenstelliengen wè weêr ènde in aollebei de beteikenissen)

Ontlêniengen in aore taelen

edit
slotstik

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 221-4
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'eend'


Etymologie

edit

Van ouwer Zeêuws *junder, vergliekt West-Vlaems gynder.

Omschrievienge

edit

ende

Uutspraek

edit

[ˈɛndɛ]

Bronnen

edit
  • Ian E. Robertson (1989), "Berbice and Skepi Dutch" in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 3-21 (DBNL)