Wt/zea/julder

< Wt‎ | zea
Wt > zea > julder

ZeêuwsEdit

EtymologieEdit

Uut jie + lieden. 'Eêl vroeger was jie alleêne meervoud; vò 't ienkelvoud wier du gebruukt. In de loôp van de middeleêuwen wier 't beleefd om dat jie ok in 't ienkelvoud te gebruken; eêst tegen meêderen, dan altoos meêr tegen gelieken of zelfs minderen. Zòdoende wier jie 't gewone woord vò ienkelvoud; as 't toch meêrvoud was, moch dat dujelijk angegeve ore. Daeruut ontstoeng julder; vergliekbaere woorden komme vò in 't Nederlands (jullie) en in zòwat elke streektaele en elk dialect wat dat doe eit afgeschaft (ziet ok onder)

BetêkenisseEdit

  1. Persoonlijk vònaemwoord tweêde persoon ienkelvoud; meêr as eên persoon die angesproke ore (onderwerp en vòwerp)
    • Julder moete me noe maer is vertelle, wat-at 'r zò biezonder is an die veugel.
  2. Bezittelijke vònaemwoord tweêde persoon ienkelvoud
    • Julder vaoder is 'ier vanmurge nog lanstgeloôpe.

UutspraekEdit

[ˈjʏldər]

VerbugiengeEdit

't Persoonlijk zò goed as 't bezittelijk vònaemwoord is onverbuugbaer. In Zeêuws-Vlaendere vinde je wè bie judder de verboge vurm udder.

DialectvariantenEdit

Ontleêniengen in aore taelenEdit

VertaeliengenEdit

BronnenEdit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 388
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'jullie'