ZeêuwsEdit
EtymologieEdit
Saemenstellienge uut doôd en doeë. Zuud-Nederlandse eveknie vò noôrdelijk doodmaken enz. In 't Middelnederlands nie bekènd; 't Woordenboek der Nederlandse Taal geef wè citaoten uut de zeventienden eêuw.
OmschrieviengeEdit
doôddoeë
- 'n ende an 't leve maeke, veraol van beêsten gezeid.
- (oneigelijk) platleie van 'n gesprek, discussie enz.
- verdrieve (veraol in d'n tied doôddoeë)
UutspraekEdit
[ˈdʊɐt̚ˌduːwə]
VervoegiengeEdit
infinitief | doôddoeë(n) | |
gerundium | doôd te doeën(e) | |
tegewoordigen tied | ik doe(ë) doôd | oôns doeë(n) doôd |
jie doe(t) doôd (doeë(n) doôd) | julder doeë(n) doôd | |
'ie doe(t) doôd | 'ulder doeë(n) doôd | |
flejen tied | ik, jie, 'ie dee doôd | oôns, julder, 'ulder deje(n) doôd |
gebieënde wieze | doe(t) doôd | |
onvoltoôid deêlwoôrd | doôddoeënde | |
voltoôid deêlwoôrd | ei doôd(g)edae(n) | |
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia. |
Ziet ok bie doeë.
UutdrukselsEdit
- ʼIe doe gin beêsje doôd, 'ie doe niemand kwaed
- ʼIe za dit en 'ie za dat, maer 'ie doe gin beêstje doôd, 'ie maek vee van z'n neuze, maer as 't 'rop ankomt, durft 'n niks doeë
- ʼIe ei gin luus om doôd te doeën, 'ie ei gin naegel om z'n gat te krauwen, 'ie is vreêd aerm
Verwant in beteikenisseEdit
Aore spelliengenEdit
VertaeliengenEdit
't leven beëndige, liefst zonder naedruk op geweld of ethiek
|
|
BronnenEdit
- Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 186
- Woordenboek der Nederlandse Taal (online)