Wt/zea/dienk

< Wt | zea
Wt > zea > dienk

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands dinc en Oudnederlands thing van Oergermaons *þingą 'rechtspraek', 'volksvergaerienge'. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel *tenk- 'trekke, spanne'. 't Verband oôr gezocht in 'tiedsspanne'. Vò d'n overgank van 'parlement' over 'rechtszaek' nae 'tastbaer gevaol' moe je dienke an zaek, daer-a net zòies gebeurd is.

Omschrievienge

edit

dienk o

  1. tastbaer vòwerp
  2. (veraol in 't meêrvoud) zaek, kwestie
  3. kind, veraol 'n meise
  4. eêste persoôn ienkelvoud, gebieënde wieze en dikkels ok tweêde en darde persoôn ienkelvoud van dienke.

Uutspraek

edit

[diŋk]

Verbugienge

edit

diengers of diengen meêrvoud; diengetje, diengesje, dienkje verkleinwoôrd

Afleiiengen
Opmerkiengen
  • 't Meêrvoud diengen oôr veraol gebruukt in bet. 2. Op Goereê en Flakkeê oôr daevò ok diengenen gezeid (diengene in Acht'uzen).
  • 't verkleinwoôrd (veraol de leste tweê vurmen) dikkels gebruukt in de beteikenisse 'prolletje'.

Uutdruksels

edit

Varianten

edit

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 175-6
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'ding'