Wt/zea/vaogen

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie vaege.

Omschrievienge

vaogen

1. werkwoôrd vaege, vege Zeêuws-Vlaonderen
2. bievoegelijk naemwoôrd m vurm bie vaoge Burgerzeêuws, Zeêuws-Vlaonderen
3. zelfstandig naemwoôrd meêrvoud bie vaoge Zeêuws-Vlaonderen

Uutspraek

[ˈvɑːɦŋ ~ ˈvɒːɦŋ], [ˈvɑːɦən]

Vervoegienge

infinitief	vaogen
tegewoordigen tied	ik vaog(e)	oôns, wudder vaogen
	jie, gie vaog(t)	julder, gulder vaogen
	'ie vaog(t)	'ulder vaogen
flejen tied	(ik, jie, 'ie) voog, vaogde	(oôns, julder, ulder) vogen, vaogden
gebieënde wieze	vaog(t)
voltoôid deêlwoôrd	ei gevogen, gevaogd

Dialectvarianten

• vaege Zeêuwse Eilanden
• vaège, vaègen Zuud-Bevelands
• vaoge Burgerzeêuws
• vege, vegen modernere varianten

Aore spelliengen

• voagen, vaohen, vaoh'ng enz. (gin standaerdspelliengen)

Vertaeliengen

Ziet bie vaege.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1028